2 jaartjes jong...

Eindelijk is die oelewapper van de computer af en kan ik mijn zegje komen doen.  Ja het is een echte oelewapper, een gemeen jong, een spelbreker, een...
Gisteren was het weer zover: ik mocht verjaardagskaarsjes uit blazen.  Twee  kaarsjes, tweejaartjes jong.  Nou, voor het blazen moet ik nog even wachten.  Baasje wil graag kijken of ze dit weekend een mooi stuk vlees voor me te pakken krijgt waar ze dan mijn eigenste lekkere taartje van kan maken zoals vorig jaar.  Hopelijk doet ze er terug van die yammie aardbeien op ;-)  Ik zit momenteel namelijk op een dieetje ( neen ik moet hélemaal niet afvallen :-§ ) maar dat leg ik strakjes wel uit.  Nog geen taartje maar wel al een cadeau: een bal met flossen aan!  Ik wil me helemaal laten gaan maar dat is buiten Gizmo gerekend.  Hij wil meespelen , en dat vind ik niet zo erg, was het niet dat hij de bal voor zichzelf op eiste!!  Hij ging er zo snel mogelijk mee gaan lopen en hoe hard ik ook probeerde, ik kreeg de onderste flos niet te pakken.  Uiteindelijk blafte hij mij zelfs af toen ik nog eens een poging deed!  Baasje heeft de bal dan maar omhoog gelegd en je raad nooit wat hij toen deed!  Hij nam hem vann de kast af en ging er mee opzij gaan liggen.  Nog geen half uur nadat ik mijn cadeautje kreeg...was hij stuk :-((  Een gaatje in de bal...baasje kon er hélemaal niet mee lachen dus ben ik wijselijk maar even uit de buurt gebleven.  Maar het komt goed hoor...baasje gaat op zoek naar een onverwoestbare bal voor me, de lieverd. En Gizmo...ach die is alles al lang vergeten. Maar wacht maar als hij jarig is en een cadeauke krijgt...
Mijn dieet...dat is er eentje dat bestaat uit zalm-makreel-hert-paard-lam konijn en haas.  Klinkt lekker he en klinkt al helemaal al niet als een yakkie dieet van die mensen ;-)  We houden dit even een tijdje vol ( nou ja volhouden is echt niet zo moeilijk hoor) in de hoop dat het een beetje helpt bij de allergie.  En tot nu toe gaat het goed met de allergie.  Een klein beetje jeuk maar dat valt heel goed mee en nog geen oorontstekingen gekregen dus dat is al helemaal OK :-))  Of dit nu enkel komt door de homeopatische medicijnen van baasje of door de hulp van het dieet...als het maar helpt.
En mijn pootjes?? Die zijn hééééélemaal genezen.  EINDELIJK!! Ik heb er wel een lange tijd mijn wandelingen voor moeten opgeven maar dat geeft niet, mijn pootjes doen nu lekker geen pijn meer.  En de wandelingen die bouwen we nu stilletjes aan terug op.  Maar niet te snel, ik ben best nerveus nu als ik ga wandelen. Maar dat komt helemaal goed zegt baasje en ik vertrouw haar ;-)

Losloopweides...

Het heeft niet lang geduurd woor we Babs terug zagen.  En je kan nooit raden waar we heen gingen: een losloopweide!!  Wat een zaligheid.  Geen lange lijn aan mijn riem die plots strak komt te staan omdat ik te snel te ver loop.  Links, rechts, rond een boom of niet, het maakte allemaal niet uit.  Ik hoop dat baasje de burgemeester zo ver krijgt er bij ons op Zelzate ook ééntje te bouwen.  Eigenlijk zou dat wettelijk verplicht moeten zijn vind ik, maar ja wie ben ik natuurlijk.
Als we onze eerste energie wat kwijt waren zijn we dan even bij Babs thuis gegaan om daar wat verder te spelen. en na de middag nog naar een park om te wandelen.  't Was me echt een hondendagje ;-)  Gizmo is ook meegegaan en die zat tijdens de ritten zelfs mee in de koffer.  Grappig hoor...als er een bocht aan kwam verloor ik "plots" mijn evenwicht...oeps! Maar dat is niet te vaak gelukt.  Baasje reeds iets trager in de bochten zodat ik geen last meer kon hebben van evenwichtstoornissen.  Spelbreker!
Ik heb wel terug met een schoentje moeten wandelen van mijn baas.  Ik blijf aan mijn pootje likken en had zelfs zo hard doorglikt dat ik wat mankte.  Ik heb nog geprobeerd om het weg te steken maar mijn baasje ziet echt bijna alles.
Ik ga ook elke keer mee als Gizmo naar de hondenschool gaat.  Héél spijtig dat ik niet mee mag uitstappen maar als ik rustig ben krijg ik wel altijd iets lekkers.  Je raad het wel zeker? Het duurt nooit lang voor ik mij mooi neerleg...

Babs ...

Omdat het Erica haar verjaardag is komen mijn baasje haar zus en het gezin langs om feest te vieren.  En na maaaaaaanden mag Babs eindelijk ook terug mee komen van haar dierenarts.  Haar pootje is genoeg genezen om terug te rollebollen.  Baasje had mij wel gezegd dat ze terug mee kwam maar toen het zo ver was...kon ik het niet laten om toch maar even te grommen.  Ik herkende haar gewoon niet meer, zoveel was ze gegroeid!!  We werden dus maar even uit elkaar gehaald en stap voor stap dichter bij elkaar gelaten.  Ik moest zelfs op een gegeven moment van mijn baasje mijn kont aanbieden...en omgekeerd.  Zo kregen we even de kans om aan elkaar te snuffelen.  Eens we elkaar terug genoeg hadden opgesnoven kon de pret beginnen.  Op elkaar, onder elkaar, samen uit de bak drinken en elkaars muil dan proper likken zodat we stopten met zeveren op baasjes vloer...
En overal werden we achtervolgt door kleine snuiter Gizmo.  Ok, hij mag ook meedoen, we zouden niet durven om hem uit te sluiten.  En eigenlijk ben ik best wel blij dat hij er ook is.  Babs haar energie is eindeloos en ik wil soms best even op adem komen.  Maar Gizmo heeft natuurlijk ook nog zijn slaapjes nodig en dan komt Babs gewoon terug bij mij...en hoe later het wordt hoe minder ik er tegen kan.  Ik wil gewoon rust dus mijn humeur is niet meer pico bello ( bloos).
Eens Babs naar huis is krijgen we hier nog een lekker pot eten en dan...slaaaaapen.  Zowel Gizmo als ik kunnen geen stap meer zetten.  Tot de volgende keer Babs en als ik het goed gehoord heb zal dat zelfs niet zo lang meer duren...  Wordt dus vervolgd.

Knuffels...

Dat kleine opdondertje is nu al een ganse week bij ons en het lijkt wel of hij hier ...niet...altijd is geweest ;-))  Ik herinner me nog de tijd dat ik gewoon lekker door het huis kon wandelen zonder extra gewicht aan mijn staart.  Maar goed, ik kan ook een beetje extra energie kwijt en werk lekker aan mijn lijn met puppyheffen.  't Is iets anders dan gewoon gewichtheffen hé.  En het is echt nodig want ik krijg toch terug meer snoepjes nu Gizmo zo vaak oefent. 
Het rustigste is het echter 's nachts en dan geniet ik er vollop van om knuffels te gaan stelen bij mijn baasje.  Gewoon lekker bij haar aan de zetel gaan liggen en af en toe mijn neus eens tegen de hare frotteren. En nog eens, en nog eens, en dan nog eens als ze haar terug goed legt ;-)  Ik ben niet de enige die geniet hoor, ik merk dat ze het ook leuk vind en al helemaal omdat zij de enige is bij wie ik dat doe.  Dat is gewoon ons moment.  Geen nieuwsgierig aktief venteke die zich er tussen komt murwen omdat hij ook wat aandacht wil. Zaaaaalig!!

Het gaat goed...

Het gaat goed...met mijn kleine opdondertje hier ;-)  Na een dagje heb ik gemerkt dat hij eigenlijk best wel meevalt.  Het is wel leuk, en soms ook wel eens minder leuk maar dat komt in orde ;-)

Leuk omdat ik wel zin heb in een speelkameraadje.  Bovendien ben ik hem nu nog makkelijk de baas.

Bovendien moet hij nog heel veel leren en weet je nog hoe baasje nieuwe trucjes aanleert?  Yep, met koekjes.  Elke keer hij nu gaat oefenen zit ik gewoon mee op de eerste rij ;-)  Soms moet ik eens een keer iets doen om een koekje te verdienen maar héél vaak krijg ik ze zomaar toegestopt omdat ik mooi op mijn beurt wacht.  Kan niet beter toch.  Niets hoeven doen en toch koekjes krijgen.

Iets minder leuk is dat hij vaak in mijn staart hangt en aan mijn gat blijft plakken met zijn neus.  Dat is dus een dikke nono van mijn kant uit hé...dus corrigeren maar die nieuwsgierige neus.

Gisteren dacht ik even dat ik gewoon aan de kant geschoven werd.  Hij kreeg de riem aan en ik kon naar mijn riem fluiten.  Maar toen ik hoorde dat hij mee naar buiten mocht om naar de dierenarts te gaan ...geen sprakemeer van nog zin om mee te gaan.  Hahaha, ik ken het daar al goed genoeg, laat hem maar gezellig mee gaan naar "buiten". De dierenarts heeft natuurlijk wel gevraagd hoe het met me ging.  Nou, mijn oren zijn mooi rustig gebleven gans de winter.  Maar die poten hé.  Die blijven me parten spelen.  En nu heeft baasje nog maar eens iets nieuws in huis gehaald om er op te smeren.  Ik kan je vertellen... hier heeft er eentje stilletjes gefloten en wat een geur!  Zelfs Bono liep weg van de geur van mijn tenen.  Maar goed, ik ontsnap er niet aan.  Baasje gaat het gaan combineren met de propolis en hoopt zo mijn tenen wat in de plooi te krijgen.  Stiekem hoopt ze ook dat ik nu te veel bezig ben met Gizmo om aan mijn tenen te denken maar daar vist ze toch naast het net.  Ik ben nog helemaal niet vergeten dat ze er hangen.

Oh en ik heb ondertussen nog iets nieuws geleerd...nagels knippen.  Een pootje bij baasje op de knie, knip en...EEN KOEKJE.  Knip...koekje, knip...koekje!  Super gemakkelijk verdient die koekjes ;-))  Gelukkig heeft mijn lijn geen problemen met al die extraatjes. Maar het zijn dan ook gezonde koekjes he, lekker gedroogd hertenvlees.

Een extra nachtje...

Ok, jullie hebben twee nachtjes moeten slapen voor ik jullie mijn geheimpje kwam vertellen maar ik was zoooo druk bezig met...kennis maken met mijn nieuwe huisgenootje. 
De kennismaking was een beetje overrompelend voor hem in de letterlijke zin van het woord.  Mijn baasjes waren zo lang weg geweest en uiteindelijk kwamen ze niet allemaal binnen.  toen ik  hun dan eindelijk zag staan in het park werd ik helemaal wild en tja...dan zie je zo een kleine opdonder natuurlijk niet meteen staan waardoor hij dus ondersteboven werd gelopen door mij.  Krijsen dat hij deed, wat een woesie en dat noemt zich een stoere kerel.  Pfff!  Baasje Danny heeft hem dan maar opgenomen en me even laten ruiken...

Hij bleef daarna toch maar liever uit mijn buurt, verstopte zich achter de benen van zijn baas.  Maar af en toe...

Ik heb er mij de rest van de dag niet echt aan gestoord dat hij er bij is gekomen, ik lag liever te slapen in mijn mand. En hij kwam me ook niet storen dus we begrepen elkaar.  Ik de rust, hij de aandacht van mijn baasjes. Vandag zijn we dan terug even in het park gegaan.  Jaaa ik mag van mijn baasjes lekker mee op het gras voor héél even ( whoepie!) en baasje maakte deze clos up van hem.  

Ik moet toegeven, het is een schatje ik zou hem helemaal opeten ( grijns grijns).  Vooral als hij in mijn staart komt hangen. Af en toe heeft hij dus wel al een verwittiging gekregen van Bono en van mij.  Hij mag er lief uit zien maar onderschat hem niet, het is een duiveltje in een puppyverpakking soms. En tegen spreken dat hij durft...hij doet maar hoor, zien mijn baasjes duidelijker hoe lief ik eigenlijk wel ben. :-D
Hoe hij er over denkt...zal waarschijnlijk wel niet 100% overeen komen met wat ik hier schrijf ( maar ik lieg echt niet hoor).  Je kan het allemaal lezen op zijn eigen persoonlijke blog  Blog Gizmo  Vergeet niet om hier ook nog even op bezoek te komen, dan vertel ik mijn kant van het verhaal...

Morgen...

Morgen is het zo ver.  Dan...neih, ik vertel het lekker nog niet :-p  Mijn baasjes zijn in elk geval héél enthousiast.  Ikzelf wacht nog even af om te zien hoe leuk het wel wordt...  Nog één nachtje slapen en dan verklap ik jullie mijn geheimpje.  Slaap lekker ;-)