maandag 27 juli 2009

Toch...

Al zo lang en zo vaak was ik aan het worstelen met mijn hart. Soms verlangde ik zo hard naar een duitse herder sinds onze Wolf stierf dat ik echt in staat was om zomaar een pupje te gaan halen. Maar elke keer slaagde ik er in om dat verlangen tegen te gaan. Dan nam het verstand het over ( jaja ik heb best wel wat zitten in dat koppeke van mij al is het niet zooo veel ;-)).
En laatst borrelde het weer naar boven...een duitse herder...wat zou ik er graag één hebben. Dus ga je even op internet gaan snuffelen. Alvast wat informatie bij elkaar zoeken voor als je er "later" eentje in huis neemt. Om steeds dieper in de informatie te zinken, steeds verder te graven en al maar even kijken waar je "later" aan pupjes kan geraken. Om dan te merken dat je eigenlijk bent verloren. Werkt het toeval mee en toont je een gelegenheidsnestje met pups die perfect zijn wat leeftijd betreft om deze vakantie op te voeden. Tjaaaa, als het pupje deze zomer in huis komt hebben we wel 4 volle weken de tijd om het alvast wat op te voeden, om haar aan de poezen en aan Bono te laten wennen , en omgekeerd...
En dan uiteindelijk toch...de beslissing is ergens stilletjes gegroeid en we gaan even een kijkje nemen naar het nestje. Als de pupjes er gezond uit zien...
Vanzodra we om de hoek komen en onze neuzen laten zien boven het hondenhoekje worden we verwelkomt met een enthousiast gejoel van de pupjes. Allemaal willen ze wel even ruiken, likken, hangen in die armen. Onmogelijk te kiezen voor mij maar de kids en Danny hebben wel eentje op het oog. Maar als dat wordt teruggezet worden mijn ogen terug alle kanten opgetrokken. Dus worden de teefjes even appart gezet en eentje sprongt in het oog. Mooie kleuren, lief, niet te wild maar toch op onderzoek uit...
Sinds we gingen kijken zijn we dus onze uitzet aan het uit breiden met puppespulletjes ;-))
Speelgoedjes, beloningssnoepjes, reissetje waar eten en drinken in mee kunnen, een puppyhalsbandje en een leiband... Die kopen we ook nieuw de leiband. We hebben er nog wel een hangen van Wolf maar die was enkel en alleen van Wolf!
Aan de kids wordt regelmatig wat vertelt over hoe de opvoeding gaat gaan. Want hondenschool volgt zeker, en trainen op commando's want we willen een goed luisterende en gehoorzame hond waar niemand bang van hoeft te zijn ondanks haar formaat.
De naam? Die stond al lang vast, nog voor we ook maar gingen kijken en het vast stond dat we er eentje namen...Nena. Een korte, krachtige naam die stoer over komt. Even kennismaken?







Foto's maken was niet zo eenvoudig. Nena had zoveel te ontdekken nu ze uit haar vertrouwde plekje werd gezet. En het fototoestel dat kende ze ook nog niet maar daar komt verandering in ;-)

En de kids...moet het veel uitleg dat zij razend enthousiast zijn dat er een pupje in huis komt?



Het aftellen is begonnen...zondag gaan we Nena gaan halen en krijgt ze een nieuw huisje en een nieuwe thuis.