Losloopweides...

Het heeft niet lang geduurd woor we Babs terug zagen.  En je kan nooit raden waar we heen gingen: een losloopweide!!  Wat een zaligheid.  Geen lange lijn aan mijn riem die plots strak komt te staan omdat ik te snel te ver loop.  Links, rechts, rond een boom of niet, het maakte allemaal niet uit.  Ik hoop dat baasje de burgemeester zo ver krijgt er bij ons op Zelzate ook ééntje te bouwen.  Eigenlijk zou dat wettelijk verplicht moeten zijn vind ik, maar ja wie ben ik natuurlijk.
Als we onze eerste energie wat kwijt waren zijn we dan even bij Babs thuis gegaan om daar wat verder te spelen. en na de middag nog naar een park om te wandelen.  't Was me echt een hondendagje ;-)  Gizmo is ook meegegaan en die zat tijdens de ritten zelfs mee in de koffer.  Grappig hoor...als er een bocht aan kwam verloor ik "plots" mijn evenwicht...oeps! Maar dat is niet te vaak gelukt.  Baasje reeds iets trager in de bochten zodat ik geen last meer kon hebben van evenwichtstoornissen.  Spelbreker!
Ik heb wel terug met een schoentje moeten wandelen van mijn baas.  Ik blijf aan mijn pootje likken en had zelfs zo hard doorglikt dat ik wat mankte.  Ik heb nog geprobeerd om het weg te steken maar mijn baasje ziet echt bijna alles.
Ik ga ook elke keer mee als Gizmo naar de hondenschool gaat.  Héél spijtig dat ik niet mee mag uitstappen maar als ik rustig ben krijg ik wel altijd iets lekkers.  Je raad het wel zeker? Het duurt nooit lang voor ik mij mooi neerleg...

Babs ...

Omdat het Erica haar verjaardag is komen mijn baasje haar zus en het gezin langs om feest te vieren.  En na maaaaaaanden mag Babs eindelijk ook terug mee komen van haar dierenarts.  Haar pootje is genoeg genezen om terug te rollebollen.  Baasje had mij wel gezegd dat ze terug mee kwam maar toen het zo ver was...kon ik het niet laten om toch maar even te grommen.  Ik herkende haar gewoon niet meer, zoveel was ze gegroeid!!  We werden dus maar even uit elkaar gehaald en stap voor stap dichter bij elkaar gelaten.  Ik moest zelfs op een gegeven moment van mijn baasje mijn kont aanbieden...en omgekeerd.  Zo kregen we even de kans om aan elkaar te snuffelen.  Eens we elkaar terug genoeg hadden opgesnoven kon de pret beginnen.  Op elkaar, onder elkaar, samen uit de bak drinken en elkaars muil dan proper likken zodat we stopten met zeveren op baasjes vloer...
En overal werden we achtervolgt door kleine snuiter Gizmo.  Ok, hij mag ook meedoen, we zouden niet durven om hem uit te sluiten.  En eigenlijk ben ik best wel blij dat hij er ook is.  Babs haar energie is eindeloos en ik wil soms best even op adem komen.  Maar Gizmo heeft natuurlijk ook nog zijn slaapjes nodig en dan komt Babs gewoon terug bij mij...en hoe later het wordt hoe minder ik er tegen kan.  Ik wil gewoon rust dus mijn humeur is niet meer pico bello ( bloos).
Eens Babs naar huis is krijgen we hier nog een lekker pot eten en dan...slaaaaapen.  Zowel Gizmo als ik kunnen geen stap meer zetten.  Tot de volgende keer Babs en als ik het goed gehoord heb zal dat zelfs niet zo lang meer duren...  Wordt dus vervolgd.