Druppeltjes...

Deze morgen kreeg ik een schijfje komkommer van mijn baasje maar wat smaakte dat raar. Ik had het even in mijn mond en liet het er terug uitvallen. Maar baasje stond er op dat ik het opat dus zo lief als ik ben ;-)
Er zaten druppeltjes op legde baasje uit die mijn immuunsysteem ( wat een woord!) wat zou moeten opkrikken. Dat was ze gisteren speciaal gaan zoeken in een natuurwinkel. En ik krijg ook nog probiotica ( nog zo een woord...). Maar eerst maar mijn kuur met antibiotica uitnemen. De dierenarts vertelde dat ze er niet zo in geloofde in die homeopatische middeltjes maar baasje vind dat je maar kan proberen.
Ze wil dus proberen om me wat sterker te maken zodat ik misschien op eigen houtje die allergie ietsjes beter de baas kan. Ze leest heel veel in een boekje dat ze meekreeg, zoekt terug veel op de computer. Misschien moet ik zelfs naar een andere dierenarts zegt ze... Ik ben benieuwd, maar alles is beter dan die pijntjes op mijn buik en die verschrikkelijke jeuk!

Nog maar eens...

Dinsdagavond, 19 weekjes oud vandaag , en voor de zoveelste keer opnieuw bij de dierenarts :-((
Ik heb opnieuw zweertjes op mijn buik. Eerst waren het gewoon bobbeltjes waardoor baasje dacht dat het mijn allergie was die een weg zocht maar nu ze ziet dat het zweertjes worden en toch vrij veel wil ze dat de dierenarts het ziet. Eve mag ook mee en als eerste op de tafel. Ik kijk even mee met de poten op tafel en nadat ze helemaal gechekt is is het mijn beurt. Laaiend enthousiast ben ik niet maar zodra ik met mijn hoofd op baasjes arm lig en ze mij begint te knuffelen laat ik de dierenarts begaan. Ze krabt terug wat op mijn buik en steekt het opnieuw onder dat zwarte ding waar ze door loert. Baasje is al blij als ze hoort dat er opnieuw geen beestjes gevonden zijn. Minder leuk vind ze het als de dierenarts zegt dat ik opnieuw een antibiotica kuur moet nemen. Ze praten nog heel wat af en ik hoor baasje over probiotica en omega3 en nog veel meer andere dingen praten...de dierenarts en baasje zijn het niet echt eens over wat ze nu met me willen gaan doen. De dierenarts blijft die cortisone opdringen en baasje blijft het afwijzen.
Ik moet van baasje ook nog een tweede keer op de weegschaal gaan staan. Want thuis was ik 18kg en een beetje gewogen en bij de dierenarts weeg ik plots 19,7 kg? Maar het klopt dus baasje was misschien niet goed wakker deze morgen? Dus maar even mijn groeicurve aanpassen...

10 minuutjes...

Vandaag komt er heel wat bezoek over de vloer. Eerst een vriendin van mijn baasje die haar kleintje komt afzetten. Als ze aankomen moet ik op "DEUR" op mijn vertrouwde plekje gaan zitten en wachten tot de deur open en dicht gaat maar ik ben toch niet zo tevreden wie er allemaal binnen komt. Dus ik begin maar te blaffen en hou niet op tot baasje me los laat en ik kan gaan snuffelen. Alleen zo weet ik zeker of die mensen wel te vertrouwen zijn. Ik ruik best veel hond dus ze moeten wel te vertrouwen zijn... Met dat kleine ventje moet ik toch nog een overeenkomst sluiten. Ik wil enthousiast in zijn gezichtje likken maar hij vind dat niet leuk en probeert me van zich af te slaan. Baasje is dus extra attent en houdt ons super goed in de gaten. Af en toe ga ik toch even bij hem om te kijken of hij nu al zin heeft om zich te laten aflikken maar ik krijg steeds een slag en een schop... niet dus...

Wat later komt er nog bezoek. Baasje haar zus met haar gezinnetje en ik blaf terug heel wat van me af. Ik vertouw die vijf niet zomaar en ik stap dus weg terwijl ik luid blaf om hun bang te maken. Maar ik krijg ze niet buiten geblaft dus ga voorzichtig van achter en onder de tafel verder blaffen. Pas als ik van die drie kinderen wat vleesjes krijg heb ik door dat ze heel goed meevallen. Die meneer moet toch iets harder zijn best doen om mij te overtuigen maar uiteindelijk laat ik zien dat ik zelf ook best wel meeval ;-) Ze kunnen dus rustig heen en weer lopen in mijn huis ;-))

Om mijn aandacht ook even van dat kleine ventje te halen krijg ik van mijn baasje voor de allereerste keer... een eendenkarkas. Hoe eikes? Helemaal niet! Op een dekentje dat makkelijk in de was kan duurt het precies 10 minuutjes voor ik dat karkasje soldaat heb gemaakt. Wat kraken, wat vlees aftrekken en smikkeltje hier en daar en kijk, helemaal op! 10 minuutjes...mijn baasje had een iets groter dier moeten zoeken om mij lang zoet te houden ;-))

De kwaliteit van de foto's zijn ietsjes minder maar baasje wou ook heel goed in de gaten houden dat dat kleine ventje niet in de buurt kwam. Hij zou dat lekkers maar eens komen weghalen! Ikzelf was ook heel erg op mijn hoede als er maar een poes in de buurt kwam. Een kleine grom en een boze blik...dat hield ze wel uit mijn buurt. Dit lekkers was echt alleen voor mij! Kan je mij dat kwalijk nemen? Ze zullen jou stukje chocolade maar uit je vingers komen wegsnoepen ;-)

Apport...

Ik heb iets leuks gedaan met baasje! Je weet dat de "APPORT" op de hondenschool niet echt een succes was voor baasje ( voor mij wel ;-)) dus was ze vastberaden het mij eens te leren. Ze dacht ook wel dat ik er klaar voor was om het hier in de living te proberen. Ze haalde twee hele leuke speeltjes naar boven en maakte me helemaal zot ( is niet zo moeilijk). Daarna gooide ze mijn rode werpballetje weg. Zo snel als ik kon rende ik er achteraan en hapte het in mijn muil. "Nena kom, HIER, kom maar." Ik twijfelde wel want zou ze het mij niet afpakken? Maar toen ik zag dat ze met mijn lange touw stond te zwaaien heb ik niet meer getwijfeld en ging mooi naar haar toe. Als beloning dat ik naar haar ging kreeg ik mijn touw dus moest ik wel mijn bal laten vallen maar dat vond ik niet erg. En kijk we hebben een trekspelletje gedaan. Toen moest ik lossen en als beloning omdat ik loste gooide ze mijn bal terug weg...waar ik natuurlijk terug achter rende...en zo ging het maar door. Wat een leuk spel zeg!
Baasje heeft het nu al een paar keer gedaan met mij en stilletjes aan komt het woordje "APPORT" over haar lippen. En ze probeert ook of ik dat balletje niet eerst aan haar wil geven voor ik het touw krijg. Hmm soms is ze snel genoeg maar soms...kan ik ht niet snel genoeg laten vallen om aan mijn touw te trekken. Nog een beetje oefenen om te zien of ik haar wel kan vertrouwen dat ik wel écht iedere keer mijn touw krijg als beloning ;-) en dan geef ik misschien elke keer mooi mijn balletje aan haar af.

Njammie...

Na de hondenschool krijg ik eindelijk die eendevoeding. Het ziet er niet alleen lekker uit maar het smaakt ook gewoon heerlijk! Ik schrok niet en lik mijn bakje helemaal leeg. Een beetje later gaat mijn baasje het gevecht aan met de eend. Ze wil het in stukken gaan snijden en van een deel wil ze koekjes proberen drogen. Uit een plastieken zakje neemt ze ook nog de eendennek. En dan...domme vraag...zou ik dat lusten zo rauw?
Knabbel, kauw, knabbel...

...laat nu maar loooohos, ik wil het graag...

Ok, ik ga er wel mee liggen dus ga je even mee naar beneden?

Even trekken, ik hou je hand wel vast...

En hap ... slik ... weg... net een sliertje spagetti ;-)
Even mijn muileke aflikken...heb ik je overtuigd baasje? Ik vind het heerlijk en kan het ook de baas. Laat maar komen die eendenruggen en -karkassen ;-) Die kant en klare voeding is lekker maar dat rauw eten van vlees ( of barfen) lijkt me ook wel wpek voor mijn bek. Maar daar verschiet baasje heus niet van ;-)
Nu mijn tandjes gescherpt zijn kijk ik nog wel even of ik er niets anders tussen kan klemmen. En raad eens wat ik te pakken kreeg...

Iets blauw...ja inderdaad...

Een inktbuisje van de kids. Mooi he zo een blauwe tong, 't eens iets anders ;-)

Wat een rare kwiebussen...

Zondagmorgen en terug naar de hondenschool. Het is best koud aan de buik en aan de pootjes want het gras is precies wat bevroren. Maar ik ga toch flink in "ZIT" en "AF" want baasje heeft inderdaad dat lekker vlees mee. Baasje vind het wel erg voor me maar wil me toch vaak neer laten liggen. Zo hoopt ze straks te zien of ik meer uitslag krijg van dat gras.
"VOLG" gaat best wel vlot zegt baasje, maar dat komt wel omdat ze met dat lekkere vlees voor mijn neus zwaait ;-) Alleen als ik haar moet volgen door over banden te stappen heeft ze me niet beet. Ik rek me zo ver uit als ik kan en dan stap ik gewoon naast de banden. Ik hou het vleesje héél goed in het oog dat wel maar over die banden, toch maar niet. Op die grote wiebelplank wil ik best wel gaan staan. Alleen een grappig gezicht zegt baasje omdat ik zo goed als ik kan probeer te balanceren zodat ik niet naar beneden glijdt.
"Ohoh." "Oooh dat wordt goed!" Huh? " Huh mensen we gaan gewoon door met onze hondjes, zeker niets laten merken en niet anders reageren. Zo geef je je hondje de boodschap dat het allemaal OK is." Wat een opschudding voor zo een grote ballon die net voorbij het veld opstijgt en over ons veld vliegt. Een hele hoop van mijn kameraden beginnen opgewonden te blaffen naar die blauwe ballon. Ik vind het eigenlijk interessanter om te zien hoe ze zich opjutten over zoiets simpel. Maar ik blijf kalm en ga mooi terug bij baasje staan als ze me roept. Ik moet "STAAN" en ik wil dat best doen...voor een vleesje ;-)
Daarna gaan we nog nieuwe dingetjes uitproberen..."APPORT" Ik mag de lange lijn aan maar ik heb zo lang moeten wachten en stil zitten dat ik eigenlijk een beetje opstandig wil zijn. Ik laat me dus niet zomaar van lijn veranderen en speel wat met dat losse touw. Een "FOEI!" van de meester zet me even met mijn pootjes op de grond (maar echt maar héél even) en dan beginnen we lekker te spelen met mijn apportspeeltje. Baasje gooit het weg en ik spurt er achter aan. " Goed zo Nena, kom hier, kom meid."...dat hadden ze gedacht...
Eindelijk heb ik een lange lijn aan en ik voel me zo vrij als een vogeltje in dat zachte gras. Spurt naar links, roef naar rechts en sjoef terug vooruit, hard in de rem en overkop. Even stilliggen en roesje in volle vaart naar baasje toe. Iedereen staat er bij en kijkt er naar. En baasje moet eigenlijk in haar vuistje lachen maar verontschuldigt mij bij de meester. Ik ben gewoon even in een zotte bui en hou zo van lopen en rennen in gras...
Maar wat rustiger worden op de volgende oefening. Daar hebben ze ijzeren "brugjes" gezet en eigenlijk moet ik er over springen. Maar ik ben zo goed aan 't kijken naar dat vleesje dat ik er gewoon tegen knal. Fout van baasje maar bij het tweede heeft ze het door dat dat vleesje niet zo goed mag te zien zijn. Ik loop het tweede echter gewoon omver. Waarom er over als ik het plat kan leggen en er gewoon over heen stap?? We oefenen nog een paar keer maar ik zal toch nog wat moeten oefenen om het iets eleganter te kunnen ;-)
Ja 't was een leerrijke les... En om het voor baasje helemaal goed te maken ga ik echt bijna helemaal in volg het veld af. Sjapeau en een applausje voor mij ;-))

Njammie...

Zaterdag was het dan zo ver. De baasjes hebben een winkel gevonden in Wetteren waar ze voor mij misschien een goede voeding hebben. Wat bleven ze lang weg!! Die meneer had heel veel te vertellen blijkbaar maar met een volle doos kwamen ze terug binnen. Eend...hmmm ik vraag me af hoe dat gaat smaken. En kijk, later in de namiddag koopt baasje nog een volledige verse eend ook. Zou ik die in één keer mogen opeten?
Zondag staat mijn baasje vroeg op en begint ze te snijden in die eend. En dan "Nena HIER ." en ik ga flink voor mijn baasje zitten... Krijg ik zo een klein rood stukje vlees in mijn muil...ik laat het even goed door mijn muil gaan, spuug het uit om het daarna terug op te eten. Mmmmm eigenlijk smaakt het best wel naar meer. En je kan het wel al vermoeden, dat tweede stukje gaat lang niet zo mijn muiltje rond maar verdwijnt snel veilig mijn buik in ;-)
Baasje blijft maar snijden aan die eendenbil en alles verdwijnt in een zakje...ik denk dat dat meegaat naar de hondenschool. Tenminste dat hoop ik toch ;-)

Geen pilletjes...

Sinds we de vorige keer bij de dierenarts zijn geweest is mijnbaasje er nog eens langs geweest met de poezen. De meisjes hebben nu zo een rare snee in hun buik met een paars draadje aan en bij Garfield ontbreekt precies een stukje... Maar kijk, baasje heeft natuurlijk ook terug over mij gepraat. Ze heeft gezegd aan de dierenarts dat ze toch wil wachten met die cortisone. De dagen daarna is ze bijna één geworden met de computer. Paard, eend, barfen, kvv, rauw, karkassen, Wetteren, Axel...het kwam allemaal een oor in en een ander oor uit. Zo vaak had ze het er over. Blijkt dat baasje op zoek is gegaan naar een andere voeding voor mij om te kijken of ik misschien uitslag krijg van iets in mijn eten. Ik kan me het moeilijk voorstellen want ik smaak niets mis aan mijn eten.
Ik mag ook een paar dagen niet op het gras van de dierenarts. Mijn uitslag was na de hondenschool ietsjes donkerder dus maar even kijken of het niet van het gras voort komt... Pffff dat is eigenlijk best een straf want niets is zo leuk als even uitrazen in dat zachte gras. Maar ik heb niets te beslissen...

Mijn buikje...

Op mijn buikje zie je nu een nieuwe uitslag staan :-((
Ik heb heel trouw mijn oortjes laten inspuiten met die vervelende spray en heb zonder morren elk pilletje anti biotica genomen. Mijn oorschelpjes staan best mooi al kan dat soms eens verschillen per dag. Geen echte bubbeltjes meer maar soms staan ze iets roder vind baasje. En kijk, toch is er iets dat mij nu uitslag geeft op mijn buik. Lichtroze vlekken die ook op de binnenkant van mijn beentjes staan. Tussen mijn vacht ziet baasje het niet zo goed maar ik heb dan ook best wel wat haar...
We moesten toch op controle bij de dierenarts maandagavond dus zouden we wel horen wat er nu moest gedaan worden.
Terug op die tafel , terug in die oren gekeken, en terug mooi mijn buik laten zien. De dierenarts was niet zo blij omdat er nu toch wel heel duidelijk iets mis is en het niet opgelost is met de antibiotica en de spray. Nieuwe pilletjes dus. Alleen is baasje daar niet zo blij mee. Het is iets dat cortisone noemt en blijkbaar vind ze dat niet goed voor me en al zeker niet omdat ik het drie weken moet nemen. Maar de dierenarts vertelde dat als ik hier goed op reageerde dat het dan wel helemaal bewezen was dat ik allergisch ben voor iets en we dan een volgende stap zouden kunnen zetten naar een speciale voeding. En zo een korte kuur zou niet erg zijn...
Ik kan natuurlijk niets zeggen maar ik hoorde de baasjes wel vertellen dat ze heel erg twijfelen of ze die pillen wel willen geven...

Een groep hoger...

Ik ben eindelijk doorgegaan naar een hogere groep op de hondenschool whippieieieieie!!!
Na de laatste keer dat we naar de hondenschool zijn geweest hebben mijnbaasje en ik twee lessen over geslaan. Eén kee romdat er iets mis was met de wagen en de woensdag omdat het echt pijpestelen regende. Baasje had niet veel zin om van het veld af te regenen en ik ook niet echt.
Maar zondag zijn we dus opnieuw gegaan en kijk, ik mocht naar de volgende groep. Een hele grote groep met veel oude vrienden van de puppygroep maar ook veel nieuwe vriendjes. Eéntje is helemaal gek en wil vooral rondcrossen. Ik had daar geen probleem mee en wou heel graag even met hem kennis maken maar dat vond baasje niet zo een goed idee. We hebben nog wat basis herhaald zoals aandacht hebben en de houdingen ( die ik trouwens héél knap deed volgens de meester) en ook de volg ( die helemaal niet ging ...)
En dan ook nog een paar nieuwe zaken. "BLIJF" was daar eentje van. Toen kwam meester Bert mijn leiband vasthouden en ging baasje best wel ver weg terwijl ik moest blijven zitten. Ging héél goed alleen sprong ik op toen ik haar bijna kon aanraken met mijn neus. Dus hebben we het nog even opnieuw gedaan , iets minder kort en ben ik mooi blijven zitten toen ze terug kwam. Pluim voor mezelf vind ik. Meester Bert kwam ook even langs met een heel raar bakje. Niets aan dacht ik maar plots zei dat ding zomaar piep toen het aan mijn nek zat! Ik schrok me rot joh en sprong achteruit. Baasje heeft dan even geprobeerd of ik het bij haar wel toeliet maar ik moet het niet weten... Dus liet baasje weten dat ze de dierenarts nog even mijn chip oook extra zou laten controleren zodat ik wat wen aan dat piepen in mijn nek.
Ik mocht ook even bij meester Bert langsgaan om goeie dag te zeggen en ik sprong hem blij tegemoet. "Gij zijt precies ook een socialeke hé." hoorde ik hem zeggen en kijk, hij mocht zonder problemen even in mijn oren kijken zie ;-)
Oh en weet je wat? toen we moesten vertrekken naar de hondenschool sprong ik zomaar helemaal alleen in de koffer van de auto. Ik liet de baasjes hun mond maar even mooi open vallen zo ;-)

Bacteriële infectie...

Maandagavodn mag baasje terug bellen naar de dierenarts om te zien of dat gekleurde glazen plaatje nu iets naar boven heeft gebracht. Ik hoor haar praten over een bacteriële infectie met de dierenarts. Bacteriën...wat is me dat nu weer. Zitten die dan op mij samen met die infectie of zit dat in mij? En komen die boebels in mijn oren daar dna ook vandaan? Ik moet in elk geval nog steeds die pilletjes verder nemen ( joepie want die smaken echt wel lekker hoor ;-) Iets minder vind ik dat ze nog steeds in mijn oren moeten spuiten met die spray. Elke keer word ik naar baasje Danny gelokt maar ik heb hun wel door. Ik ga gewoon lekker niet naar daar maar ze krijgen me toch steeds te pakken... potverdrie toch. Op het einde van de week moet ik dan ook nog even terugkeren naar de dierenarts. Ik hoop wel dat het dan voorbij is. Niet dat het zoveel pijn doet hoor maar dat gepruts aan mijn oren steeds...ik begin het echt wel wat beu te worden...of zeg ik: het hangt mijn oren uit ;-))

T.V.

Wat is het toch een raar ding dat bakje met bewegende beelden. Zo vaak lig ik hier gewoon wat te rusten en dan hoor ik verschillende geluiden. Een hond die blaft maar die zit blijkbaar in dat bakje en loopt hier niet zomaar rond. Racende wagens, poezen,vogels en nog zoveel andere zaken...
Elke keer terug laat ik me vangen en kijk ik op maar dan zie ik dat het van de T.V. komt...
Ik heb ook al teruggeblaft hoor en dan vraag ik me af of dat hondje aan de andere kant mij dan ook kan horen. Ik heb nog nooit reactie gekregen maar misschien ooit?

Vallende blaadjes...

We gaan vandaag niet naar de hondenschool. Er is een probleem met de auto maar baasje oefent thuis toch even met mij. We hebben dus wat extra tijd deze morgen en we gaan naar het park waar er eenden en ganzen zitten. Baasje is benieuwd hoe ik daar op ga reageren. Ik kan ze niet van dichtbij zien want ze zitten op het eiland in de vijver maar ik blaf ze toch maar even toe...

als we aan een open plaats komen mag ik even uitkopen van mijn baasje. Ze roepen mij van het ene baasje naar het andere maar de leiband moet wel aanblijven...ze denken dat ik zomaar zou durven doorlopen. Ikke??? als ze geen vleesjes of beloning meehebben zou ik dat wel doen maar baasje heeft de bolletjes mee die ze draaide van mijn voeding en daar stop ik écht wel voor;-)

Even uitrusten want ik heb echt alles gegeven...

Na mijn spurtjes zien we een heleboel bladeren op de grond liggen. Mijn baasjes schieten meteen in actie en maken een hele grote berg met die bladeren, strooien ze in het rond en ik hap er lustig naar.

Ze stoppen mij er helemaal onder en komen er samen met mij in rollebollen...

Dit is echt voor herhaling vatbaar en baasje belooft dat we dit zeker ook nog eens gaan doen. Ze spreekt van een bos...

Terug naar de dierenarts...

Zaterdagmorgen neemt baasje mijn temperatuur omdat de dierenarts dat had gevraagd. 38,5 dus dat is helemaal inorde. Alleen ziet mijn baasje nu wel kleine puistjes op mijn buik staan dus belt ze even met met de dierenarts en we moeten mijn buik nog even laten zien. Dus maar terug op haar tafel gaan liggen en terug mijn beste manieren boven gehaald. Eén zweertje krabt ze open om alles onder de microscoop te kunnen bekijken. Er worden opnieuw géén mijten gevonden en daar ben ik blij om. Klinkt maar vies zo beestjes die ze mijten noemen.
Ik moet ook maar meteen aan de antibiotica en maandag mag baasje terug bellen om te weten of de kleuring van dat glaasje iets naar boven brengt. Ik hoop dat ze het snel vinden ... Misschien dat ik dan wel snel terug mijn extra hapjes mag...;-)
Baasje heeft in elk geval ook aan de dierenarts gevraagd of ik geen fruit of groenten mag en gelukkig hoor ik ja als antwoord.
's middags probeert baasje of ik komkommer lust. Mmmja kan er door maar ik moet er best wel wat op knabbelen. 's Avonds kookt ze wat wortelblokjes...hmmm is ook best lekker maar nog veel lekkerder ruiken die bolletjes die ze van mijn voeding heeft gedraaid. Ik ben benieuwd wanneer ik die krijg...

Op controle

Vrijdagavond ga ik terug op controle bij de dierenarts. De uitslag in mijn oortjes is erger geworden maar de kleur is blijkbaar niet zo rood meer. Dat vind de dierenarts best goed dat blekere kleurtje maar ze blijft het toch iets speciaal vinden mijn oren. De ontsteking is ook volledig weg dus dat is ook al heel goed maar ze blijft me met een vragende blik onderzoeken. Ze brabbeld iets over juveniele blablabla en haalt er een boek bij, nog één, nog één en dan nog één... Ze is niet helemaal 100% zeker van die juveniele blablabla maar ze wil het toch niet zomaar uitsluiten. Ze gaat ook op zoek naar andere plekjes op mijn lijfje en vindt er heel vaag een paar op mijn blote buik. Ik krijg een spray mee voor in mijn oren en spreekt af met mijn baasje dat ze op de hoogte gehouden wordt. Wat dat dan precies is die juveniele blablabla? Helemaal zeker ben ik het niet maar het zou iets met een huidontsteking te maken hebben. Alleen zou ik dan vochtige plekjes moeten hebben en alles is eigenlijk mooi droog ... Ik ben een speciaal gevalleke zegt baasje ;-)
De dierenarts is wel verwondert dat ik zo mooi stil blijf liggen op haar tafel als ze mijn buik onderzoekt en terwijl ze haar boeken leest...
Ik kan ook best wild zijn hoor maar of dat echt de bedoeling is ;-))

Beloning?

Omdat ik van de dierenarts nu niets meer extra mag eten ben ik dus mijn beloningen kwijt als ik train. Elke keer de baas mij nu aan de "VOET" roept zit ik in haar handen te knabbelen want ik verwacht gewoon dat daar een lekker kaasje zit. Grote tegenvaller dus.
We moesten toch naar de hondenschool dus ik hoorde baasje met de juf praten over hoe we het nu zouden gaan doen. Een speeltje...ik heb natuurlijk wel speeltjes waar ik dol op ben maar daar wordt ik ook een beetje zot van en daar ga ik in happen. Baasje is dus bang dat ik te wild ga worden voor de juf haar normen... Belonen met de stem en extra aaikes...hmmm vind baasje eigenlijk helemaal niet zo verrassend voor mij.
Maar we moeten er iets mee doen dus gaan we het veld op en we proberen er het beste van te maken. Ik krijg extra aaikes maar gooi mijn baasje toch steeds een blik toe van...waar is mijn kaasje. Ik kan er niets aan doen hoor maar ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik echt wel werkte voor mijn extra hapje. Ik krijg nu een balletje voor mijn ogen, en soms dat lange touwspelletje waar ik graag in hap maar het kan me toch niet zo heel hard boeien. Veel aandacht geef ik dus niet aan mijn baasje maar des te meer aandacht geef ik aan mijn vriendjes en aan die grote muggen. We zijn dan ook maar vroeger van het veld af gegaan...
Baasje piekert zich ondertussen rot over hoe ze het moet gaan aanpakken. Ze wil in elk geval gaan vragen of ik misschien toch geen fruit tussendoortjes mag en deze morgen toen ze nog in bed lag...dacht ze aan een dummy waar je brokjes in kan steken. Dan zou ik in elk geval toch al de geur hebben... Want die vissnackjes die ze net had gekocht ruiken toch wel hééééél erg lekker. Vis...zou ik dat dan niet mogen als beloning?

Allergisch...

Pfff die oortjes van mij doen moeilijk.
Nu ik elke dag twee keer druppels in mijn oren krijg komt er toch nog een uitslag in ijn oorschelpen. Ik snap het niet. zouden die druppels er eigenlijk niet voor moeten zorgen dat mijn oortjes net beter worden? Baasje belde dus terug naar de dierenarts en die wou me terug zien ( allé mijn oortjes he ;-). En ja hoor, duidelijk een allergische reactie. Ik kreeg dus een prik in mijn achterwerk om de allergische reactie tegen te gaan en even stoppen met de druppeltjes ( jiiihaaa). En dan kwam het slechte nieuws...ik mag helemaal niets maar dan ook niets extra's bovenop mijn eten :-(( Geen kauwbotjes, geen tussendoortjes zoals gedroogde long, geen kaasjes als beloning bij mijn training, zelfs geen kip meer nu. Dat wordt dus echt moeilijk want ik ben zo een lekkerbekje. En waar moet ik aan knagen nu? Ik mag in elk geval niet aan de stoelen knagen van baasje...
Baasje heeft ook ander eten gekocht. De brokken krijg ik niet meer want daar zitten granen in. En ook in mijn KVV Duck zitten granen. Dus krijg ik nu enkel nog Duck zonder gluten. Geen tarwe en granen in mijn eten, geen rijst... Gelukkig is het wel nog lekker!
Het wordt dus wel even afwachten nu...