Nieuwe groep?

En deze morgen dan wel terug naar de hondenschool. Ik ben er in geslaagd mijn baasje met een goed gevoel van het plein af te laten gaan deze keer. Baasje had me thuis heel lief gevraagd of ik mijn best zou doen. Ik beloofde er even over na te denken maar ik liep nogal "wild". In het wegeltje blafte ik de longen uit mijn lijfje naar enkele honden. Andere honden mochten van mij gewoon passeren. Baasje dacht al dat ik het een beetje ging uithangen maar kijk... Ik ben heel rustig gebleven, deed mijn oefeningen vrij goed en heb wel gekeken naar mijn vriendjes maar heb er niet naar geblaft. En dat terwijl mijn twee herder vrienden best veel te vertellen hadden tegen elkaar. De gewone begeleidsters waren er niet en we kregen twee andere leraars deze keer. Eén daarvan moest ik even " VOLGEN" en pas toen hij met een stukje varkensoor mijn aandacht had volgde ik perfect zonder dat het stukje echt voor mijn neus moest gehouden worden. Een stapje verder in een juiste "VOLG" dus we gaan aan de slag thuis. Als ik de volgende keer goed mijn best doe mag ik zelfs misschien over naar een andere groep. Dat wordt dus werken de volgende drie dagen. Nu alleen maar hopen dat baasje ook zo een goed sterk geurend stukje heeft.

Tritia was jarig...

Woensdag zijn we niet naar de hondenschool gegaan. Tritia was jarig dus kwam er bezoek van haar meme Gent. Dat er voor zo een verjaardag slingers omhoog gehangen werden vond ik best wel leuk om te zien. Ik heb stiekem gehoopt dat de poezen er eentje losprutsten zodat ik er even aan kon trekken ;-) Ik heb dus ook kennis gemaakt met ballons en heb er natuurlijk eentje kapot gebeten. Ik heb ze liever als ze nog slap zijn ;-))
Zaterdagmiddag kwam er dan nog bezoek om Tritia haar verjaardag te vieren. Haar meme Ilse met haar hele lange vriend en twee kleine kids. Eentje was zo klein dat het nog niets zelf kon...daar heb ik natuurlijk even goed aan geroken. En dat andere zoontje...we waren allebei een beetje van hetzelfde kaliber ;-) Hij probeerde te prullen en te slaan naar mij, ik probeerde hem omver te springen. Baasje heeft ons dus wijselijk een beetje uit elkaar gehouden.
Ik vraag me af of ze voor mijn verjaardag ook zo slingers ophangen en of ik dan ook cadeautjes krijg...

Oorontsteking...

Het is even geleden dat ik hier kwam vertellen wat ik allemaal meemaakte. Is er dan niets gebeurd of heb ik niets geleerd? Jawel hoor maar baasje had het zo druk met van alles en nog wat.
Ik ben zelf ook ziek geweest...twee oorontstekingen. Niet niks en oooo zo pfffff. Ik wapperde met mijn oren van links naar rechts, krabbelde eerst links, dan rechts en terug mijn linkeroor. Dus toch terug mee naar de dierenarts samen met Bono. Oormijtjes kon de dierenarts niet vinden dus dat was al goed maar er moest wel zalf in. Nu ik kan zeggen dat ik toch wat heb tegengesprutteld. Zoiets nat en koud in je pijnlijke oortjes...er zijn leukere dingen. En mijn baasjes doen het nu ook twee keer per dag. Ik laat hen duidelijk merken dat ik het niet graag heb maar ze hebben gelijk als ze zeggen dat het moet. Ik kan niet wachten tot dat flesje helemaal leeg is...
De dierenarts vertelde dat ik de oorontsteking misschien wel had gekregen omdat ik allergisch reageer op iets. Of ik misschien poezeneten te pakken had gekregen...maar daar kan ik nog niet aan want dat staat echt wel hoog. Ander eten had ik ook niet gekregen behalve de frikandel...Vanaf vandaag mag ik dus geen frikandel meer eten... Heh, eerst die oortjes laten genezen, dan even afwachten en als het nadien goed blijft terug even frikandel proberen. Ook niets anders meer van vlees behalve wat kip. Ik hoop maar dat ik niet allergisch ben op iets van vlees. Het wordt dus even afwachten maar ik hoop dat ze niet terugkomen die oorontstekingen.
Met Bono is alles ook terug in orde gelukkig.

Allemaal kindjes...

Vandaag ga ik met mijn baasje mee om de kinderen van school te halen. Eerst een mooie wandeling en daarna door naar Robbe zijn school. We moeten nog even wachten voor de bel gaat dus leg ik me maar neer tussen de benen van twee dames waar mijn baasje mee staat te praten. Af en toe strelen ze me even en ik geef geen kik. Kijk ze even lief aan uit dank natuurlijk. En daarna loopt zowat die hee school leeg. Het ene kindje na het andere passeert me, soms met mama, soms met papa... Eentje is zo lief en zwaait naar me, daar wil ik graag even goeiedag tegen zeggen maar ik moet toch blijven zitten van baasje. Dus leg ik me terug neer en kijk het zo allemaal even aan tot Robbe eindelijk bij mij is. Even wat gek doen met hem, me laten strelen op mijn buik en dan gaan we door naar de school van Erica. Ook daar komen er twee dames naar me toe en vragen mijn baasje of ze me mogen strelen. Geen enkel probleem hoor, ik geef ze een lieve lik terug ;-) En als ook daar alle kindjes uit de school stormen zit ik mooi recht te kijken tot Erica er is. Een flinke knuffel van haar later heb ik het wel gezien. Baasje blijft nog even met me staan, maar ik ga gewoon in een hoekje neerliggen. We gaan dan maar door naar huis en ik ben helemaal blij als we thuis zijn want ik heb zo een dorst! Ik mag niet naar binnen dus brengt het baasje drinken naar buiten. Wanneer ik dan wel naar binnen mag? Een plasje in de tuin (i.p.v. in de living) later ;-)

Mijn maatje...

Mijn maatje Bono is ziek... Zijn pootje stond helemaal gezwollen dus gaan we naar de dierenarts. Je leest het goed...we, want ik ga ook mee. Voor mij is het tijd om opnieuw een spuitje te krijgen. Phoeh, dat doe ik dus zonder een kik. Robbe en Tritia hebben immers lekkere snoepjes van de dierenarts voor mij ;-) De weegschaal geeft 13,6 kg aan en voor de rest ben ik een voorbeeldige meid. Dat er van mij gezegd wordt dat ik wat agressief ben en een karakterke zou worden , daar twijfelt die lieve dierenarts toch ook aan net zoals mijn baasjes. Ik heb mooi aan me laten voelen en ook mijn oren mocht ze zonder probleem nakijken...
En daarna was het aan Bono om op die hoge tafel te staan. Nog nooit gezien dus ik wil toch wel op de eerste rij staan. Pootjes in de lucht en op de tafel dan maar...maar daar is baasje niet mee akkoord. Hmmm dan maar neerliggen op de grond maar ik hou het toch in de gaten hoor. De dierenarts is niet zo heel blij met Bono zijn pootje en hij krijgt pillen mee om te slikken. Hij heeft ook koorts en voelt zich dus blijkbaar echt niet goed. Daarom dat hij zo chagerijnig naar me doet...
Baasje zegt dat ik nu maar wat lief moet zijn voor hem en dat wil ik ook maar blijkbaar ben ik toch nog een beetje te wild want hij blijft tegen me grommen als ik wat te dicht kom. Ik wil gewoon wat tegen hem liggen en hem wat gezelschap houden nu hij niet kan stappen... Hopelijk helpen die pilletjes snel ...

Stomme juf...

Woensdagavond dus terug hondenschool. Maar ik en mijn baasje keren met een dubbel gevoel terug naar huis. Het begon heel goed. Ik was rustig en had echt wel aandacht voor mijn baasje. Tussendoor deed ze ook een zoekspelletje met me waardoor ik mijn aandacht eigenlijk niet zo naar de vriendjes liet gaan. Baasje blij en ik blij met de extra snoepjes die ik vond. Ik kreeg een complimentje dat ik zo rustig was van een meneer en als de juf bij ons kwam met de paraplu fo met de buggy sprong ik niet op, gaf geen aandacht. Super toch!
Maar hoe later het werd hoe zotter ik werd. Er vlogen van die grote muggen rond dus die wou ik opeten. Aan de lange lijn om "HIER" te oefenen...ik vond het helemaal niet leuk dat de juf aan mijn leibandje prutste dus ja ik heb naar haar gehapt. En mijn baasje was nog niet eens ver genoeg weg of ik liep haar al achterna. Ik wou helemaal niet weg van haar! Tja, ik had eigenlijk wat liever moeten zijn voor de juf en heb het niet zo bedoelt maar...
En dan nog wat later wou een andere juf met mij wat "VAST-LOS" oefenen maar ik had geen zin om naar haar te luisteren. Baasje stiekem blij dat het bij die tweede juf nu ook niet meteen lukte om mijn aandacht te krijgen ( die muggen waren zoooo interessant!). Ze verdoezelde het door even een algemene uitleg te geven en probeerde pas nadien om mijn aandacht terug te krijgen. En ja, ze maakte mij dan nog gekker met dat speeltje en ik heb terug gehapt. Iets te hard blijkbaar want die juf zei dat het echt pijn deed. Ze wou me nadien proberen kalmeren en begon over mij te strelen terwijl ze me wat blokkeerde. En kijk dat heb ik nu niet graag zie dat ik geblokkeerd wordt en ik ben nog wilder geworden. Ze nam me mee naar een paal en bond me daar aan vast. Phoeh, niet echt slim van haar want ik zag allemaal slingertjes hangen die heen en weer gingen door de wind. Dus begon ik daar maar in te bijten en er me te spelen. Maar dat vond ze dan weer niet goed en nam me dan mee naar de afsluiting en ze bond me daar vast. Helemaal niet mee akkoord! Ik trok en trok zo hard ik kon aan mijn bandje om los te geraken " 't Zal een karakterke worden maar dat komt wel goed" hoorde ik haar zeggen. Daarna kreeg ik een "En nu is het genoeg!" ...
Ik heb me dan maar met mijn kont naar haar toegelegd en ben ik het gras beginnen bijten. En kijk na een tijdje kwam ze terug en wou me terug strelen. Ik heb haar maar laten doen...zo raakte ik misschien van haar af. Mijn baasje? Die moest gewoon staan toekijken maar ik zag dat ze eigenlijk ook niet akkoord was...Vanzodra ze kon heeft ze mijn leiband dan ook overgenomen en is van het plein afgegaan met mij. Gelukkig is ze niet boos op mij en ziet ze echt wel in dat ik niet mezelf was. Ze weet ook dat ik het niet fijn vind als ze zo aan mij sleuren. Waarom negeerde ze mij niet gewoon zoals mijn baasjes doen. Ik zou echt wel door gehad hebben dat ik moest kalmeren en ik zou ook veel vlugger gekalmeerd zijn. Baasje heeft thuis nog even met me geknuffeld en me verzekerd dat ze die juf helemaal niet geloofd...ik ben niet aggressief, ben heel lief alleen dat happen zou ik moeten afleren... We werken er samen aan en we zullen die juf eens laten zien!

Kleine witte hondjes...

...ik moet ze helemaal niet!!
Gaan mijn baasje en ik gewoon rustig wandelen op de markt komt er daar plots van onder zo een tafeltje een klein wit blaffend maltezerke gesprongen :-§ Ik snap er niets van en weet niet anders te doen dan mijn punkerhaar recht te zeten en terug te blaffen. God wat vonden ze het grappig die marktkramers! Nu ik kan je verzeker dat mijn baasje en ik het helemaal niet leuk vonden. En plots klinkt er een fluitje...ik kijk op en haal mijn aandacht weg van dat witte ding...phoeh Gelukkig zegt baasje dat we verder wandelen...wacht maar als ik groot ben! En kijk, elke keer ik zo een klein wit hondje zie begin ik er naar te blaffen. Baasje vind dat helemaal niet leuk maar ze moet toch ook snappen dat ik die witte hondjes nu helemaal niet meer vertrouw? En ik wil natuurlijk ook de eerste zijn om mij te laten horen...geen witte hond die mij eerst afblaft!
Gelukkig laat ik de mensen wel nog zien dat ik ook heel lief kan zijn. Mensen die mij roepen daar ga ik rustig naar toe en die mogen mij strelen. Twee mensen praten echt heel wat af met mijn baasje en ik moet dus wachten. Niet zo erg hoor, ik help de plantsoendienst hier wel even door hun grond om te woelen en onkruid uit te trekken ;-)
Witte hondjes...jullie zijn verwittigd...

Wandelen op het strand...

De baasjes hadden afgesproken met vrienden zodat ik even kon gaan rollebollen met hun honden maar hun hondenschool had een veel beter idee. Ze gingen op het strand les gaan volgen en daarna een lange wandeling gaan maken en jippee we mogen ook mee. Dus na mijn les op mijn hondenschool gaan we naar zee. Onder de baan even stoppen om een frietje te gaan eten ( ik niet natuurlijk ;-) ) en ik mag van de eigenaars van de frituur zelfs mee in de veranda gaan zitten. Omdat die mensen dus zo lief zijn mij niet naar het terras buiten te verbannen ben ik super flink. Ga flink bij baasje aan de voet liggen en als er iemand binnen komt dan kijk ik wel even op maar doe verder niets. Zelfs niet naar die kleine ukjes die aan de speeltafel komen zitten net naast mij.
Daarna gaan we door naar het strand maar wat waait het hard zeg! Ik schud steeds weer met mijn hoofje heen en weer want die wind in mijn grote oren...daar moet ik toch aan wennen. Als alle mensen aangekomen zijn gaan we het strand op en kijk, ik mag zelfs een les meevolgen. Ik doe hard mijn best maar ik ben best wel moe en heb het ook toch wat koud door zo stil te staan...dus rol ik me zo goed mogelijk op als een egeltje.


De juf is helemaal voor mij gesmolten en geeft mijn baasje nog een leuke
oefening door, laat me ook nog even goed wennen aan die grote loebassen. nog even rusten terwijl die kwebbels wat babbelen ...

...en dan is het tijd voor het echte werk. We gaan wandelen!! Ik kan het heel goed vinden met de grootste loebas van mijn baasjes vrienden Pattoe ( als het nu maar juist geschreven is...)

Ik blijf dan eigenlijk ook gans de wandeling bij hem in de buurt. Wel even voor of achter lopen maar ik zoek hem toch steeds weer op.

Soms even schrikken als een andere hond van de groep op me toeloopt maar ik ben braaf en blaf niet dus baasje is heel blij!

Na een heel eind stappen keren we samen met de vrienden toch al wat eerder om. Pattoe heeft last van zijn poot door groeipijn en mijn pootjes worden langzaam ook moe. Maar ik geef niet op. Zelfs als we op een terrasje even iets gaan drinken blijf ik wat rondlopen. Er is zoveel te snuffelen natuurlijk ;-)

En daarna lekker naar huis. Ik vond het heerlijk en het is zeker voor herhaling vatbaar!!

Hormonen...

Zondagmorgen gisteren dus naar de hondenschool. Veel van mijn vriendjes zijn er niet , een kleine maar toch gezellige bende ;-) Ik heb mijn oren maar de helft open gezet ;-) Eens mijn baasje mijn aandacht heeft gaat het best wel even goed maar vanzodra één van mijn vriendjes wat meer beweegt of blaft heb ik het gezien en gehoord en dan mag baasje vragen wat ze wil...ik heb haar echt al vaker gezien dan mijn vriendjes. Ze kan er gelukkig nog om lachen.
We oefenen opnieuw de basis en gaan verder met "VOET". Omdat dit nog niet zo goed lukt vraag baasje aan de juf om het echt even voor te doen...ze denkt nu door te hebben hoe ze mij thuis goed moet sturen...de vraag is alleen of ik luister op dat moment ;-))
We krijgen ook eens ander materiaal om "VAST" en LOS" mee te oefenen en dat lukt vrij goed, ben het wel vlug beu ...
Ik blijf maar gefocusd op die andere hondjes om me heen...en ik krijg te horen dat ik zeker niet met de andere hondjes op de speelweide mag :-( De juf denkt dat er problemen gaan komen. Ook de andere hondjes mogen gelukkig niet gaan spelen want blijkbaar ben ik niet de enige van wie de juf denkt dat de hormoontjes al wat beginnen op te spelen...
Ik wou helemaal niets fout doen...ik wil gewoon zo graag rollebollen met mijn vriendjes. Mijn baasje begrijpt me gelukkig wel en vind me helemaal niet "wat aggressief" zoals de juf dacht... Enkel en alleen omdat ik mijn haar wat recht stel? Tot twee weken geleden vonden ze het nog niet erg en nu wel. Ik heb wel precies een hanekam en baasje noemt mij dan punker?

Nieuwe opdracht...

Ik heb het door! Mijn baasje wil graag dat ze mijn etensbak rustig kan neerzetten voor ik er met mijn neus invlieg ;-) en daar hebben we samen op geoefend. Baasje maakte mijn eten klaar en dan huppel ik helemaal enthousiast ( wat had je gedacht) achter haar aan. Dan komt er één van de kids aan en die krijgt mijn etensbakje in zijn of haar handen en baasje komt bij mij staan. Ik moet dan gaan zitten ( nog niet moeilijk, dat kan ik best) en dan kreeg ik steeds het commando "BLIJF". Hier werd het iets moeilijker natuurlijk want vanzodra dat bakje richting grond gaat wil ik wel weten wat ik mag binnensmikkelen. Baasje leerde me dus dat blijf eigenlijk wil zeggen dat ik echt blijf zitten. Vanzodra ik ging staan kreeg ik opnieuw een "ZIT" en een "BLIJF"...en pas als ik echt helemaal uit mezelf 1 secondeke rustig stilzat terwijl dat bakje al naar me lonkte op de grond kreeg ik "EET MAAR". Whiiepiiiie...ik mag gaan eten.
Elke keer ik eten kreeg hebben we daar op geoefend en ik kan me nu toch best al een paar seconden bedwingen tot ik een "EET MAAR" krijg. Baasje dus terug apetrots omdat ik - neen wij- iets geleerd hebben ;-))

Wenende Robbe...

Ik heb, zonder het echt te willen, mijn baasje Robbe aan het wenen gebracht. Mijn kids waren alle drie in het park gaan spelen en af en toe kwamen ze eens terug. En toen Robbe even terug kwam ben ik er als een hazewind vandoor gegaan tussen zijn benen en de poort die op een kiertje open werd gedaan. Zo snel ik kon rende ik de straat over , recht het park in. Gewonnen vrijheid...smaakte heel zoet maar was helaas van korte duur. Erica is beginnen roepen in het park, baasje Veerle stormde de straat over naar rechts het park ik en baasje Danny stormde links het park in, achter mij aan. Veel te snel hadden ze mij dus te pakken. Ik heb geprobeerd om mij zo goed als ik kon van den domme te houden ;-) en pas toen ik thuis was ving ik op dat mijn baasje Robbe huilde omdat ik "door hem" ben kunnen gaan lopen. Hmmm, vind het best wel zielig voor hem maar vond zelf het best wel leuk zo een achtervolgingsscène ( sssssttttttttt niet te luid op lezen!)

Grote mond...

Ik word groter...en niet alleen mijn lijfje en poten. Mijn muilke groeit lekker mee en tja...wat moet je daar dan? Ik eet iets sneller,ballen krijg ik makkelijker slap, ik kan nog altijd happen en ik kan makkelijk een grote mond opzetten nu ;-)
Als Bono nu voorbij mij komt als ik eet, grom ik hem toe. Als de poezen zich verscholen op een stoel en me proberen tikken met hun pootjes krijgen ze een luide blaf terug. Als ik op de hondenschool aankom dan laat ik me horen...haren op de rug recht en blaffen maar. En als baasje zich boos maakt op me omdat ik wat ondeugend ben en hij spreekt me streng toe...dan antwoord ik hem natuurlijk. Een grote mond opzetten noemt baasje het maar ze vind het niet leuk en "blaft" op haar beurt terug tegen me. Ik krijg steeds op mijn donder als ik dat doe?? Ik kan maar proberen natuurlijk maar ik vrees dat ik het niet zal halen... Ik blijf het zo af en toe even proberen maar dan komt die vinger en "PAS OP HE". En dan weet ik hoe v laat het is...baasje is niet blij ;-)

Is er nog water?

Ik geef het toe, ik was in een zotte bui. Wou eens helemaal uit mijn dak gaan en bovendien was het zo warm...mijn hersens waren oververhit...
Ik zag geen andere oplossing dan binnen te gaan en met poten en alles wat er maar in kon in de drinkbak te gaan staan. Lekker plensen en dat de grond nat werd daar kon ik mij niet druk over maken...
Baasje daarentegen zag het anders. Maar omdat ze ook wel begreep hoe laat het was nam ze de eerste beste bak en vulde hem voor mij met water en bracht die naar buiten...

Ze heeft hem meer dan één keer gevuld...heeft de tuinslang erbij gehaald en me helemaal afgekoeld...

Ik was niet om aan te zien en wou niet meer op de foto...

Maar baasje was vastberaden mijn natte snoet te fotograferen...

Niets zo goed als wat water als het warm is ;-) Laat maar komen die blauwe schelp... ik ben er klaar voor.

"AF"

Ik had het al een tijdje door dat"AF" betekende dat ik moest gaan liggen. Maar zolang mijn baasje ook niet effectief met een kaasje voor mijn neus naar de grond ging vertikte ik het...ik zou dat kaasje maar eens niet krijgen. Maar gisteren heb ik het opgegeven. Tenminste, als mijn baasje "AF" geeft met haar stem en haar hand dan ga ik toch al flink neerliggen. En ik weet nu dat ik mijn beloning ook echt krijg. Baasje dus natuurlijk héél blij want ik lijk weer een stukje slimmer ;-)
Ik heb ondertussen ook een nieuw commando bijgeleerd: "POOTJE". Eén sessie oefenen en ik had het door! Nu probeer ik wel om telkens overal mijn poot op te leggen in de hoop dat ik dan toch wat extra kan snoepen maar daar doet baasje niet aan mee. Ik krijg enkel een kaasje als ze mij een pootje vraagt en als ik het geef natuurlijk;-)
En dan zondag terug naar de hondenschool. Ook nu maak ik mijn baasjes blij. Ik zet mijn pootjes zelf op de rand van de autokoffer! Ik kan er natuurlijk nog niet inspringen maar ik toon toch mijn goede wil...
Op de hondenschool zelf heb ik echt mijn best gedaan. Goed meegewerkt, slechts een "klein" beetje afgeleid door de andere honden, en maar een "klein" beetje terug geblaft naar de duitse herder reu in de groep. Die blafte ook eens terug op een ander moment dus we begrijpen elkaar ;-)
We deden onze gewoonlijke oefeningen en mochten ook een mevrouw onder een paraplu gaan begroeten. Daar heb ik maar geen aandacht aan gegeven...ik keek gewoon of ik niet bij een ander hondje geraak, dat zou veel leuker zijn. We moesten ook rond een grote bal heen wandelen ( neen ik heb hem niet lek gebeten) , ergens op gaan staan en dan door een lange stenen buis gaan wandelen. Helemaal leuk, ik draaide me net op het einde zelfs nog even om zodat ik er nog eens door kon. Even blaffen naar de juf aan de andere kant en dan maar verder door naar het baasje... Niets aan dus zo een buis!
We hebben ook nog even getraind op een nieuw commando namelijk "VOET". Wat achtjes tussen de benen door lopen ( werd ik precies wel wat duizelig van na een tijdje) om dan te leren stoppen en zitten naast een voet van het baasje. Mja, is niet zo moeilijk alleen wil mijn baasje blijkbaar dat ik veel dichter tegen haar voet kom zitten. Daar ben ik nu nog niet van overtuigd dus dat moeten we nog even afspreken blijkbaar...
Oh en die rode bal waar ik de vorige keer over vertelde...die is niet meer zo rond als voorheen;-)) Die lederen ballen worden dus blijkbaar geen luxe met mijn tandjes in de aanslag ;-)

Pffffffffffff...

Mijn baasje komt buiten met me spelen. whoepie, dat is altij dleuk en deze keer gaat ze aan de slag met een bal. ze schopt hem heen en weer en als een echte keeper duik er steeds achter. Ik moet en zal hem hebben. En plots komt baasje met een tweede bal tevoorschijn. Ik zal hem ook maar even onder handen nemen...pfffffffffffffffffff...
Ik ben nog maar tien stappen verder en die roze bal is al helemaal geen ronde bal meer maar hangt slap tussen mijn tanden te zwabberen. Baasje moet er mee lachen. En nog wat later komt er opnieuw een bal bij. Ik heb nu een rode bal, een blauwe bal en mijn roze flappertje die heen en weer worden geschopt. Ik doe mijn best om ze allemaal te pakken te krijgen maar de twee ballen zijn nog net iets te hard opgeblazen om mijn tanden er in te krijgen. Ik doe echt hard mijn best en baasje vertelt mij dat ze maar al eens zal beginnen uitkijken naar een lederen bal...ik ben benieuwd wat daar dan zo speciaal aan is.
Oh...en mijn tweede oortje...dat staat ook helemaal recht!!

Mijn tweede oortje...

Het is me wat...er is blijkbaar een nieuwe schooljaar begonnen? Mijn kids zijn bijna de helft van de dag gewoon niet meer thuis ommet mij te spelen. Elke morgen nog even wat strelen en dan vertrekken ze met zo een zware zak op hun rug. 't is nu de derde dag dat dit gebeurt en ik heb het al heelgoe ddoor hoor. Het maakt mij best wel wat verdrietig want ik moet dan even alleen blijven en dat vind ik echt niet leuk... Elke keer ze aan de deur klaar staan om te vertrekken ga ik gewoon achter hun gaan staan in de hoop dat ik mee mag. Maar ik word elke keer gewoon terug naar mijn plaats gestuurd. En ik krijg dan meestal ook wel iets lekkers dat mij soms paait maar lang niet elke keer. Tja...ik kan er niets aan veranderen en ik hoorde mijn baasje al vertellen dat ze nu al aftelt tot de volgende vakantie dus ik zal dat misschien ook maar doen...zou het dan sneller gaan? En iemand die weet wanneer die vakantie dan juist komt en hoe?
Baasje maakte ook nog wat foto's maandag en daarop kan je zien hoe ik nu toch al veranderd ben. Net voor mijn oortjes beginnen blekere haartjes door te komen... Mijn pootjes zijn bruiner aan het worden en het zwart kruipt langzaam hoger.


En al gezien hoe mijn tweede oortje steeds een stukje rechter komt te staan?
De ene moment alleen mijn topje nog wat flappie...

Om dan een ander moment toch bijna helemaal recht te staan. De baasjes vinden het prachtig om te zien. Zeker als ik dan ook nog wat rondloop want dan flapt het topje heen en weer blijkbaar...