Mijn maatje Izzy !!

En eindelijk....eindelijk heb ik mijn maatje Izzy in levende lijve ontmoet!!
Baasje Danny was met mij aan de wandel en wil het lukken dat ook net Izzy wordt uitgelaten door zijn baasje ( of was het andersom ;-)) op dat moment. Even lekker lelijk gedaan want hij is best groot en ik wist nog niet wie hij was. Het laatste wat ik wou dat hij dacht was dat ik zomaar een klein meisje was ;-) Maar you know me...een grote mond en een ooo zo klein hartje want eens we kennis kunnen maken laat ik zien dat ik eigenlijk echt héél goed meeval. Samen dan maar even tot bij ons naar huis gewandeld en baasje uit haar zetel gehaald om te laten zien dat we elkaar eindelijk gevonden hebben. Benieuwd naar Izzy geworden?


Grote kanjer hé. Maar ik vind dat niet erg hoor, ik geraak nog boven zijn rug.

Ok, bij het duwen moet ik toch onderspit delven, hij is nu eenmaal een ietsiepietsie groter en forser gebouwd dan ik...

Op verzoek van baasje dan maar even naast elkaar gaan zitten voor een mooie foto. Nu ja, zitten, ik was echt wel moe dus liggen kwam me beter uit ;-) We hadden nu eenmaal best al wat gespeeld en elkaar zo ontdekken is best vermoeiend. Zoveel plekjes die je moet besnuffelen ;-)

Nog even lief zijn voor elkaar en voor de foto. Maar vooral...even ruiken wat Izzy net binnen smikkelde. Want zitten...als er iets te verdienen valt. Een vent naar mijn hart zie ;-)

Nope, zelf helemaal niets gesmikkeld. Zie je hoe mooi mijn tanden zijn Izzy?

Nadat de baasjes nog wat bijpraten wordt het tijd om afscheid te nemen. Dus nog even snuffelen en dan vertrekt Izzy.

Ik ben daar niet echt helemaal mee akkoord en geef toch wat verzet. Ik wil gewoon meegaan :-((

Izzy!!!

Mijn arme baasje...

Ik heb een beetje medelijden met mijn baasje. Ze voelt zich helemaal niet goed en ploft zodra ze kan neer in de zetel om wat later terug naar de badkamer te spurten. Ik vind het heel rot voor mijn baasje en besluit om haar zo veel mogelijk te late zien dat ik met haar meeleef. En hoe kan ik dat beter doen door mijn muil zachtjes in haar hand te duwen als ze boven het toilet hangt.
Gelukkig kan ze ook nog even wat slapen en dan hou ik trouw de wacht naast de zetel. Dat ze haar voeten in mijn zij ploft om naar de badkamer te spurten neem ik er graag bij.
Gisteren was ze ook nog heel beroerd dus ik ga lekker wandelen met Danny zodat ze veel kan rusten. En zondag ... geen hondenschool. Geeft niet want ik voel me zelf ook maar wat mottig 's morgens en geef ook een beetje over ( lekker solidair met baasje ;-) ) en mijn eten laat ik links liggen. Na 10 minuutjes neemt baasje het weg en een uurtje later probeert ze nog eens of ik wil eten. Pas als baasje het een beetje opwarmt en het met de hand geeft eet ik de helft op. Ik heb genoeg als ik iets vies in mijn muil proef...baasje heeft door dat puur lam toch niet mijn favoriet is. Misschien daardoor ook dat die jeuk stilletjes is terug gekomen?
Voor deze avond staat er in elk geval geen lam meer op het menu. Baasje heeft het verwisselt voor vis...
's Middags ben ik er terug helemaal klaar voor en al zeker als baasje met me wil gaan wandelen...

Favoriete bal

Erica heeft een dagje vrij van school dus gaat ze mee wandelen. En nog veel leuker, ze heeft ook een plastiek zak mee dus eerst maar even onderzoeken wat daar in zit...


Whiepie...mijn favoriet komt er uit gerold. Fototoestel in de aanslag en Erica en baasje shotten van links naar rechts en ik ga er al een bezetene achteraan om hem te stoppen. Veel foto's zijn gewoonhelemaal onscherp of tonen alleen mijn derrriére ;-)

Niet te verwonderen dus dat ik even een dipje heben moe ben. De baasjes hebben het immers makkelijk met twee tegen één.

Daarna maar even gaan uitrusten op de bank. Even geprobeert of ik van achteraan zo over de leuning heen kon springen om naast Erica te geraken maar dat lukte nog net niet. Nog een klein beetje groeien ;-)

En dan nog even met baasje op de foto. Was ook al véél te lang geleden.

Nog vriendelijk even goede dag geblaft naar mensen die langskamen op dat moment...blijft toch lachen hoor met mensen die het in hun broek doen.

Sms-je

"He Nena hoop je vlug eens te zien. Ik weeg nu 47,5kg, heb net test met andere honden bij dierenarts doorstaan dus mijn vrouwtje ziet het met jou ook wel zitten. Tot gauw, Izzy"

Leuk he, eindelijk een berichtje van mijn maatje Izzy dat we elkaar eens in real life kunnen gaan zien. Hoewel, misschien dat het toch nog even duurt want het baasje van Izzy is bang dat hij mij wel eens zou vertellen over de boemetjes en de bijtjes...
Gewoon terug gestuurd dat hij dat best wel mag doen hoor, struiken genoeg in het park waardoor de baasjes het niet hoeven te zien ;-)

Over actief...

Zondagmorgen dus opnieuw klaar om naar de hondenschool te gaan. Baasje beslist om me toch maar even in het park af te peigeren voor we vertrekken. Hahaha, veel heeft het niet geholpen. Wat wel een succes was: dat we via een andere poort op het plein gingen. tot net voor we op het veld mochten bleef ik in de koffer zitten en dan was ik zo enthousiast dat ik eerst niet door had dat we al op het veld stonden. Geen horde honden die me voorgaat dus ja, ik was iets kalmer en geraak tot in de grote kring. Eens ik daar sta kan ik het niet laten om te proberen bij het hondje naast mij te geraken. Een grom en een blaf... één juf kijkt al raar naar me.
In onze kleine groep houdt baasje me wat weg van mijn vrienden. Ik vind het niet zo erg, genoeg te zien naast me in de andere groep. Ik probeer ook zo geod mogelijk haar commando's op te volgen maar als ik mijn vriendjes iets te dicht zie passeren...wil ik er graag heen springen maar dat mag niet van baasje. Dan op de tafel voor een lichamelijk onderzoekje van meester. Ik kan het niet houden om stil te staan en hij noemt me lachend ADHD-erke. Maar ik laat hem wel overal aan prutsen waar hij maar wil. Dus dat maakt toch veel goed niet?
Ik slaag er in om gans de les op het veld te mogen blijven. Baasje vond het best te doen mijn drang om naar anderen te gaan. Ik heb ook terug een iedje gezongen voor iedereen die het wilde horen ;-)
Oh en weet je wat ik tot GROTE verbazing van baasje deed?? Ik legde een mooide grote drol op het veld. Jaja, helemaal niet zoals ik gewoon ben want normaal ga ik als ik net wakker ben en gegeten heb. Nou bij deze maar even afstappen van die goede oude tradities ;-)) Kreeg ik nog eenextra wandelingetje op het veld.

Vier benen

Robbe heeft 4 benen! Ik hoorde hem vertellend at hij zich in de turnles pijn had gedaan en thuis lag hij maar gewoon zielig in de zetel. Hij moest dus naar de dokter en toen hij terug kwam had hij plots 2 extra benen. Wat stapte hij daar raar mee! Helemaal vertrouwen deed ik het niet en al zeker niet nadat baasje er eentje op mijn kop liet vallen de vogende morgen toen ze ze vasthield voor Robbe.
Ondertussen ben ik het al best gewoon dat hij hier rondhuppelt op drie benen en eentje gewoon meeneemt. En Robbe is het ook al goed gewoon want het gaat best al sneller. Maar kijk, dat zijn momenten dat je blij bent met wat je hebt en wij zijn bij de gelukkige: wij hebben al vier poten die perfect op elkaar afgestemt zijn ;-) En bovendien kan een zus er niet mee aan de haal, en kan je ze ook nergens achterlaten of laten vallen ;-)

Fluutlessen

Zondag kregen we les van een andere meester op de hondenschool. Ik heb geprobeerd om hem zo hard te fixeren dat hij wegging maar het heeftniet mogen baten. Meester Bert bleef gewoon weg en we gingen met hem aan de slag. Nu, aan de slag? Veel heb ik niet gedaan, gewoon lekker mijn eigen ding. Lekker veel kijken naar die andere hondjes, even spelen met mijn witte vriend die gezellig terug bij mij kwam en tot slot nog een mooi liedje liggen janken. Baasje werd horendol omdat ik niet luisterde :-p
Bovendien trok ik haar lekker vanlinks naar rechts zodat ik toch maar wat dichter bij mijn vrienden kwam. De volg? Had ik daar dan al van gehoord? Toen de meester mijn riem overnam en de volg deed sprong het me te binnen wat ze nou juist van me wilden maar daarna... Zo snel als het me te binnen schoot zo snel was ik het terug vergeten. Baasje dus helemaal gefrustreerd het plein af maar gelukkig niet boos.
Gisteren dus maar opnieuw geprobeerd. Zondag morgen waren we eerst gaan wandelen en daarna nog met de kids in het park wat gedold. Nu niets op voorhand ind e hoop dat ik wat meer aandacht zou hebben voor baasje. Aandacht had ik zeker en vast...alleen voor het verkeerde ;-) Dat gras lag zoooooooo zacht dat ik hetn iet kon laten er in te rollen. Baasje heeft een ganse tijd met de begeleidster staan praten over mijn gedrag en daarna probeerden we het nog een keer. Maar ik had het wel gehad met die oefeningen, spelen ging ik met al mijn vrienden die er waren. En dan plots ging baasje met mij de andere kant uit, recht naar de auto. Koffer open ik er in en deurke toe. Zonder een woord te praten tegen mij...ik snapte het niet maar ging me er zeker niet aan storen. Ging ik geowon lekker zitten kijken wat de anderen deden toch. Maar de lol ging er al snel van af dus heb ik me maar neergelegd en gewacht tot ze kwamen. Toen ze eindelijk in de auto stapten kreeg ik geen enkele blik en reden we naar huis. Baasje heeft me zelfs niet uit de auto gehaald thuis maar baasje Danny nam me mee. Later bleek dat baasje boven de WC hing maar goed , ik vond het allemaal maar raar.
Ik hoop maar dat ze het de volgende keer niet herhalen want ik vond er maar niets aan...

Hormonen?

Ik zit niet zo lekker in mijn vel... Ik schrik sneller hoewel baasje zegt dat er niets is om bang te zijn ( weet zij veel wat ik hoor). Ik kan niet zo enthousiast zijn als baasje zou willen, zelfs Erica heeft het door. Ik weet niet wat het is maar het gaat me allemaal niet zo goed af.
Ik ben het dan ook niet eens dat ze mij alleen laten om achter communiekledij voor Erica te gaan zoeken dus bijt ik maar gewoon het kussen in de keuken helemaal in pluisjes. Zal ze leren om mij alleen te laten. En als baasje dan thuis komt en haar handen in haar zij zet en van al die pluisjes naar mij kijkt dan doe ik gewoon heel zielig ;-) Probeerde zelfs even tussen de droogkast en de wasmachine te kruipen maar mijn arriére kon er niet meer bij. Dus maa rin achteruit en aan de badkamerdeur gaan liggen met de oortjes plat. Toen baasje Danny er bij kwam ben ik gewoon bijna in zijn onderbroek gekropen, zo zielig was ik en het heeft allemaal gewerkt ;-)) Heel lang is baasje niet blijven staan met haar handen in haar zij.
Maar de nacht daarop kon ik het niet laten om terug iets stuk te bijten...ik weet niet wat er met me scheelt, ik kan er geen vinger opleggen. Toen baasje van de trap kwam dus maar niet vriendelijk goeiemorgen gaan zeggen en maar lekker zielig aan de achterdeur gaan zitten met de zelfde zielige puppylook als de dag er voor. Baasje gelukkig terug niet kwaad maar toch maar de vraag gekregen wat dit allemaal was. Ja daaag, moest ik er nog een tekeningetje bij maken ook? Gewoon een kapotgebeten mandje...niet zo moeilijk te zien toch, het was niet helemaal in friet.
Om te gaan wandelen ben ik trouwens wel in topvorm hoor ;-) En gelukkig mak ik baasje dan wel blij door zo flink naast haar te lopen en mezelf goed te corrigeren als ze stopt omdat ik iets te snel ben...
Ik leer het wel, alleen niet te snel want er is te veel te zien daarbuiten wat ik héél graag wil zien en ontdekken.
De juf van op de hondenschool heeft baasje haar vermoeden dat er wat hormonen in het spel zitten gemoeid bevestigd. Blijkbaar zitten die hormonen zich lekker te amuseren vanbinnen om me helemaal in de knoop te steken. Denk dat ik eens een hartig woordje met die dingen moet gaan spreken want ik wil wel graag terug mezelf zijn.

Groeischijven

Baasje is terug wat wijzer geworden ( denkt ze).Ze heeft geleerd dat aan mijn "kniën" van mijn voorpoten dus eigenlijk groeischijven zitten. Je weet wel, onderaan de pootjes zitten mijn gewrichten en momenteel staan daar dus twee dikke knobbels. Daar zitten dus ook mijn groeischijven verborgen! Baasje had daar nooit bij stilgestaan. Ik ook niet, goh wie weet wat er nog allemaal in mijn lijfje verborgen zit!
Nu blijkt dat , zolang die bobbeltjes nog te zien zijn mijn groeischijven nog niet helemaal dicht zitten.De kans zit er dus in dat ik nog wat groter word maar evengoed niet hoor. Baasje moet dus op de hete kolen blijven zitten om te weten hoe groot ik eigenlijk zal zijn eens ik volgroeid ben.
En met mijn buikje blijf ik haar ook wat bezig houden. De uitslag op mijn buikje is al héél veel beter. Alleen komt er zo af en toe nog eens een blaasje of 2-3 piepen. Maar daar kan baasje mee leven en ik zelf ook. Die vreselijke jeuk is op dit moment weg en hopelijk blijft hij ook weg! Allemaal verbetert sinds ik heel veel rauw eet. Ik krijg mixen van de dierenwinkel en daar zit rund-kip-lam-geit en vis in. Spiervlees,orgaantjes en gemalen bot. Héérlijk vind ik het. Daar krijg ik nog eend en verse sardientjes bij van baasje en deze week kreeg ik ook voor de eerste keer konijn. Ik moest toch even wennen aan de smaak maar, helemaal goedgekeurd voor af en toe. En baasje...die was al blij dat ik niet begon rond te huppelen zoals een konijn.

Waar...

Phoeh, net een wandelingetje gedaan met baasje en het was me wat spannend! Natuurlijk was het al donker toen we buiten de deur stapten, ik voelde gewoon dat ik op mijn hoede moest zijn. Er hing een vreemd sfeertje, ik hoorde van alles achter mij. Ritselende bladeren, schaduwen die eens voor ons, dan weer naast ons kropen en wie liep daar aan de andere kant van het park...
Er stapten twee mensen uit een auto en die kwamen net achter mij aan een deurgat staan. Voet moest niet meer, doorstappen wou baasje want je kan je wel voorstellen dat ik ze met een luide blaf weg wou jagen. Eindelijk dan toch het grasplein aan het zwembad bereikt maar ook hier hou ik alles scherp in de gaten. Ik snuif alle geuren op, heb tot in mijn ooghoeken iedereen zien passeren.
En dan, gieieieieieieieierende banden onder een donkere wagen die wegstuift naar de brug. "Wat een gek is dat hé meid" en ik kan haar niet meer dan gelijk geven. Het zet me nog scherper, zeker als hij wat later terug voorbij rijdt en ik baasje achter haar zie kijken. Wat verder op ons pad nog maar een verdacht voorwerp. Rond, zwart met rare tekeningen en een riem...een motorhelm. Heel traag besluip ik hem op zoek naar een hoofd. Gelukkig zit dat er niet meer in dus ik kan verder. Wie weet kom ik het nog wel tegen en ja hoor. Ik vind het hoofd met gans het lichaam er nog aan, helemaal in zijn blootje op een zwembroek na. Maar hoe komt die nu zo heel hoog achter dat raam van het zwembad? Daar heb ik nog nooit iemand gezien en van waar blijven die schaduwen toch komen??
Verder door naar huis blijf ik op mijn hoede. De man die plots achter ons opduikt blijft gelukkig staan als ik hem toeblaf. Maar we moeten door van baasje, dan kan hij door het hekje van zijn arts waar we voor staan. Nog maar eens een fietser en brand daar geen licht aan de voordeur waar ik net die dame probeerde weg te blaffen...
Het laatste obstakel is de buurman die we tegenkomen aan het einde van het park. Ik moet hem nog steeds niet en blaf ook naar hem maar hij is niet onder de indruk. Hij doet heel hard zijn best om me te lokken en me te strelen. Wat dichter wil ik wel gaan maar als hij denkt me te strelen dan is hij mis. Ik ga liever wat ruiken tussen de struiken en ik spring er maar meteen in. Gans mijn lijf zit veilig weggestoken en alleen mijn kop steekt er boven uit. Baasje vind het echt grappig en is benieuwd hoe die struiken er morgen uit zien in het daglicht na mijn gekke sprongen... Zal me worst wezen, ik zat op mijn gemak en op veilige afstand van de buurman. Gelukkig ging hij zijn weg en gingen wij op weg naar huis. Lekker een pot eend en een verse sardien binnen smikkelen...

Selectief doof...

Zondag was het dan eindelijk zo ver. Ik mocht terug naar de hondenschool. Eerst maar al een wandeling met baasje en net voor we vertrokken opnieuw wat gevoetbalt met de kids. Baasje hoopte daarmee te bereiken dat ik een beetje rustiger op het plein ging geraken maar het was allemaal moeite voor niets hoor. Als we parkeerden zag ik al mijn vriendjes terug en de koffer was nog niet helemaal open of ik stond al op de grond. Het was zo glad op de parking dat ik in al mijn enthousiasme gewoon baasje meetrok over het ijs. Nou daar kon ze dus niet echt mee lachen maar ik wou zooooooooooo graag naar de anderen toe :-(
Dan maar in onze groep, hoewel groep...meester Bert, ik en één ander nieuw vriendje. Dat was onze groep vandaag. Wel een leuk nieuw vriendje, hij trok zich regelmatig even los en kwam dan naar mij om te spelen. Dikke foei van baasje pfffffff. Regelmatig ook mijn ogen de kost gegeven of ik verder op het plein nog nieuwe hondjes zag en of ik iets van hun kon opsteken. Baasje? Daar zag ik zo af en toe eens wat stoom uit de oren komen omdat ik selectief doof was voor de opdrachten maar ach, ik weet dat ze niet kwaad is. Vooral omdat ze zag dat ik echt voor iedereen selectief doof was, dus ook voor meester. Ik luister in de gewone wandelingen best al véél beter dan daarvoor dus daar moet baasje het nu maar even mee doen...ik denk dat ik op de hondenschool maar even selectief doof blij...veel te veel te zien daar ;-)

Ik word lekker groot...

Ik word lekker groot. Al toen ik een pup was vertelde iedereen mijn baasje dat ik een grote meid ging worden. Dat zagen ze aan mijn pootjes omdat die blijkbaar vrij dik waren. Nu, ze krijgen gelijk: ik word groot. De schofthoogte van een teefje ligt tussen 55 -60 cm en voor de reuen tussen 60-65 cm. En met mijn 62 cm steekt ik er dus bovenuit. Ik ga mijn mama achterna want die was ook best groot vind baasje.
Ik vind het niet erg hoor, zie ik lekker alles extra goed en moet ik niets missen. En baasje...die vind het ook niet erg. Moet ze minder bukken ;-) Maar ze is wel benieuwd hoe veel ik nog ga groeien.

Oefenen

Binnenkort gaan we terug naar de hondenschool, dan is de winterstop voorbij. Hoewel, als ik even naar buiten ga voelt het toch nog lekker winter aan hoor aan de pootjes.
Baasje is reuzebenieuwd hoe het gaat gaan want ik heb al die kwispelende staartjes al lang niet meer gezien.
Dus deze week maar al wat extra beginnen oefenen. Maar ja, op mijn leeftijd is het blijkbaar normaal dat ik eens een doof oortje heb dus daar maak ik vollop gebruik van. Een "VOET" moet drie keer gevraagd worden en de "AF"...4,5,6,7,8...zolang ik geen zin heb om neer te liggen doe ik het lekker niet :-p
Er is stillaan een nieuw commando bij gekomen. "HIER BIJ MIJ" Een flauw commando want dat wil zeggen dat ik echt naast baasje moet komen. En dat wordt zo vaak tussendoor geoefend en dan tijdens de wandelingen. Pfffff.... Maar ik kan toch niet altijd doen alsof mijn oren dicht zitten...
"APPORT" wordt ook opnieuw wat geoefend binnen en eindelijk heb ik door dat baasje echt wil dat ik het in haar handen leg mijn rode balletje. Ik krijg er nu wel een lekker snoepje voor dus daar wil ik het voor doen. Maar op de hondenschool...met al die kameraadjes om me heen en dat lekker ruikende plein onder mijn voeten...
"ZIT VOOR" daar heb ik helemaal geen zin voor. Ik ga wel mooi voor mijn baasje zitten maar niet recht, soms met mijn kont links of rechts, moeilijk dat baasje kan doen joh. als ze dan "DICHTER" vraagt ga ik wel lekker dicht tegen haar aanzitten maar blijkbaar zit ik nog niet recht genoeg. Ach we oefenen wel wat verder. Zolang ze er maar niet voor op een stoel gaat zitten. de vorige keer schoof ze daarmee achteruit en dat geluidje vond ik alles behalve.
Nog drie keer slapen en dan zijn we weg naar de hondenschool en in die tijd oefenen we nog even goed verder. Benieuwd of er iets nieuws bij komt op de hondenschool...

Zaaaaalig

Ik ben in de rui en zie overal haartjes uit mijn vacht vallen :-((
Ik hoop maar dat het niet te lang duurt en ik hier binnenkort niet rondloop als een gepluimt kippetje. Gelukkig doet het geen pijn, alleen kan het soms eens jeuken maar niets dat mijn pootjes niet aankunnen. Baasje heeft dus vandaag maar even de borstel bovengehaald. De laatste keren dat ze die in mijn vacht zette was ik nog een klein ukkie die het niet zo leuk vond. Baasje was dus best benieuwd en ik zelf heb de borstel toch eerst even uitgebreid aan een inspectie onderworpen. Maar eens baasje mij begon te borstelen...zaaaaaaalig! Ik heb haar lekker laten doen en heb er mij bij neergelegd met een smile op mijn snuit ;-)
Ik heb een grote hap van de uitgeborstelde haren terug binnengesmikkeld in de hoop dat ze zo toch terug groeien ( was wel wat droog). Maar baasje heeft me uitgelegd dat dit geen goed idee was en toch niet hielp. Van mij mag ze hem morgen gerust weer uit de kast halen ik zal zonder morren gaan zitten en liggen ;-)