Losloopweides...

Het heeft niet lang geduurd woor we Babs terug zagen.  En je kan nooit raden waar we heen gingen: een losloopweide!!  Wat een zaligheid.  Geen lange lijn aan mijn riem die plots strak komt te staan omdat ik te snel te ver loop.  Links, rechts, rond een boom of niet, het maakte allemaal niet uit.  Ik hoop dat baasje de burgemeester zo ver krijgt er bij ons op Zelzate ook ééntje te bouwen.  Eigenlijk zou dat wettelijk verplicht moeten zijn vind ik, maar ja wie ben ik natuurlijk.
Als we onze eerste energie wat kwijt waren zijn we dan even bij Babs thuis gegaan om daar wat verder te spelen. en na de middag nog naar een park om te wandelen.  't Was me echt een hondendagje ;-)  Gizmo is ook meegegaan en die zat tijdens de ritten zelfs mee in de koffer.  Grappig hoor...als er een bocht aan kwam verloor ik "plots" mijn evenwicht...oeps! Maar dat is niet te vaak gelukt.  Baasje reeds iets trager in de bochten zodat ik geen last meer kon hebben van evenwichtstoornissen.  Spelbreker!
Ik heb wel terug met een schoentje moeten wandelen van mijn baas.  Ik blijf aan mijn pootje likken en had zelfs zo hard doorglikt dat ik wat mankte.  Ik heb nog geprobeerd om het weg te steken maar mijn baasje ziet echt bijna alles.
Ik ga ook elke keer mee als Gizmo naar de hondenschool gaat.  Héél spijtig dat ik niet mee mag uitstappen maar als ik rustig ben krijg ik wel altijd iets lekkers.  Je raad het wel zeker? Het duurt nooit lang voor ik mij mooi neerleg...