Bezoek...

Gossje wat is het lang geleden dat ik hier nog ben geweest. Niet dat er niets meer gebeurt is en ik enkel op mijn luie kont heb neergelegen hoor. Baasje is gewoon druk aan het lezen geweest over stre'ss bij honden.
Vorige keer vertelde ik al dat ik niet meer naar de hondenschool ga en meester vermoedde dat ik last had van stress. Wel ondertussen is er bezoek geweest van een gedragstherapeut en ...ook bij hem was het eerste woordje STRESS.
Best wel een lieve man die helemaal niet onder de indruk was van mijn luide blaf :- /
We zijn maar heel kort naar de school gegaan en na nog geen 3 minuten had die man het al gezien. Helemaal duidelijk dus. Nog vlug even het plein op en dan richting huis. Als hij uit de auto stapt probeer ik hem nog even weg te blaffen en al zeker als hij bij ons binnen komt maar omdat hij dus echt niet onder de indruk is laat ik hem maar staan waar hij staat en ga ik lekker even mijn muil in de drinkbak steken. En dan, gewoon lekker relax neer gaan liggen. Hij krijgt dus een totaal andere Nena te zien en hij vind dat best wel ongelofelijk om te zien. Baasje hoort het hem graag zeggen, die is al lang blij dat ik me hier goed voel thuis ( moest ze daar dan aan twijfelen??)
Ze kletsen heel wat af ( en doen maar wat ze willen) en daarna nog even samen in het park om met me te oefenen. Pfieuw, stress bij mij want die therapeut neemt de lijn over. Ik ga dus volluit in het gras gaan rollen en trek totaal de andere kant op. Gelukkig geeft hij snel de lijn over aan baasje! En dan...gaat baasje telkens een andere richting uit die ik wil. Zie ik een tak waar ik mee wil gaan spelen draait ze om en "neemt me mee" aan de lijn. Ruik ik een lekker geurtje en hop draait ze terug die kont in een andere richting :-o Zo gaat het een 5-10 minuten constant door tot ik opgeef en gewoon naast haar ga lopen. Baasje dus héél blij want die werd best ijl in haar hoofd door al dat draaien en het scheelde niet veel of ze draaide met haar gezicht knal tegen een boom aan op een gegeven moment ( gniffel gniffel).
Terug naar binnen en daar nog een aandachtsoefening waar ik lekker veel snoepjes mee verdien en weg is hij...
Er moet dus één en ander veranderen. Even van de hondenschool wegblijven...heb ik al vrede mee genomen. Er komt nog een ritueeltje bij: ik moet blijven zitten tot baasje buiten de deur is en dan pas mag ik mee naar buiten. Ok, kan ik mee akkoord gaan. Verder moet baasje "strenger" gaan zijn en mag ze me niets meer cadeau geven. Geen streeltjes meer als ik langskom en mijn neus in haar buik "duw, geen knuffels meer zomaar omdat ik gewoon super lief ben ( wie durft hieraan te twijfelen??), niet meer zomaar naar buiten omdat ik het vraag...NIET AKKOORD! Ik moet nu gewoon weg overal voor gaan werken! Wil ik buiten moet ik eerst gaan zitten of liggen of een pootje geven, idem voor als ik zin heb in een knuffel. Ik wordt gewoon genegeerd en dan nog geen 2 minuten later moet ik gaan zitten en krijg ik wel mijn knuffel. Pfffff, benieuwd hoe lang baasje het vol houdt om me niet zomaar plat te knuffelen ;-D
Wat men wil bereiken? Dat ik snap dat ik nergens nog iets zelf meot gaan beslissen maar dat baasje alle beslissingen neemt. Zal mijn best doen om hun dat te doen geloven, maar deze puber gaat toch lekker nog veel dingen proberen voor elkaar te krijgen hoor ;-))