zondag 21 maart 2010

rode oren...

Ze zijn er terug...rode oren :-(
Ik had al een paar dagen terug meer last van jeuk over mijn hele lijfje en baasje had ook al vaak gekeken op mijn buik of ze iets zag maar niets te merken, zelfs geen pukkeltjes. En daarna begonnen die oren ook maar mee te jeuken. Met de staart tussen mijn poten als ik bij baasje moet. Als ze denkt dat ik niet door heb dat ze in mijn oren wil gaan prutsen dan is ze toch echt heel stom. Maar ik kom er niet onderuit ze moet en zal kijken of ze iets ziet. Gisteren was het dan zo erg volgens haar dat ze een bezoekje aan de dierenarts nodig vond :-( Ik zag de thermometer al terug in mijn arrière belanden maar dat was niet nodig. Wat niet wil zeggen dat het dan allemaal zooooo leuk was hoor.
Eerst heel veel stress in de wachtzaal en als er een andere hond in de gang voorbij zoeft zet ik maar meteen al mijn haar recht van mijn kop tot mijn kont. Daarna mijn baasje maar achter me aan meegesleept tot in de onderzoekskamer ( ik weet de weg echt wel al). Daar mag ik dan even los terwijl de baasjes met de dokter praten. En dan begint het gepruttel. Mijn oren eerst zomaar even bekijken, en daarna moet ik een muilband om!!! Ik heb niet eens gebeten, hoogstens even laten merken aan de dokter dat ik het niet echt leuk vond dat ze zo vlug bewoog door mijn lip op te trekken. Nou als ze denkt dat ik dan zomaar rustig ga blijven en haar nog vertrouw...mooi niet. Maar ik kan niet weg want baasje houdt me vast terwijl ze in mijn oren vanbinnen kijkt. Gelukkig is er helemaal geen ontsteking te zien en staan mijn oren gewoon rood van een allergische reactie op... Klinkt het bekend in de oren?
Meteen daarna haalt baasje eindelijk de muilband af maar als ze nu nog denken dat ik zomaar even gezellig bij hun kom...pffffffffrt. Daarna nog aan mijn poepefloep moeten laten prutsen want ze hadden het ook over steriliseren of zowat gehad. Baasje had daar helemaal niets verwacht te vinden maar blijkbaar moet er toch ook al een en ander binnenin me aan de gang zijn want er kwam wat vuil uit mijn poepefloep dus daar moest nu ook maar medicijnen voor meegenomen worden.
Toch maar een spuit in mijn bil voor de jeuk en de oren en zie...gewoon lekker tegen mijn baasje gaan staan en geen krimp gegeven! Muilband...was echt niet nodig geweest daarnet ik ben de kwaadste niet hoor! Baasje moet het nu allemaal goed in de gaten houden en dan maar hopen dat ik straks niet terug moet. Maar baasje heeft haar homeopatisch register opengetrokken. Komt wel goed.
En die hond die daar zomaar plots aan de andere kant van het raam komt te staan in de tuin...heb ik even deftig gezegd dat ik er niet mee gedient was. Wat dacht die wel, zomaar komen kijken terwijl ik daar was. Voor hetzelfde geval lag ik daar met mijn poten open hé!!