Zo baasje zo hond...

Zo baasje zo hond...kwam spijtig genoeg uit. Ik vertelde eerder dat mijn baasje ziek was, wel ik heb haar voorbeeld gevolgd. Ik mocht niet denken aan eten of ik had al diaree. Ik liet dus maar heel wijzelijk mijn eten staan alleen werd ik er gek van dat Bono dacht dat hij het dan maar op mocht eten. Gelukkig hoefde ik maar gewoon met mijn kop over mijn bakje te hangen en snapte hij de boodschap. Ik niet eten, hij al zeker niet eten uit mijn bak. Gisteren zijn we dan maar naar de dierenarts gegaan. Wat was dat lang geleden. Toen ik binnen kwam was ik dus helemaal hyper en trok baasje achter me aan. Al die geurtjes, ik moest ze allemaal opsnuiven en echt ontdekken wie er allemaal gelopen had. De dierenarts schrok zich een bult toen ze zag dat ik al zo groot was ;-))
De weegschaal gaf nog een 30,8 kg aan en ook daar schrok ze best wel van omdat ik toch nog maar 7 maand was. Ze moest wel toegeven dat ik helemaal niet dik was maar raadde toch aan me minder eten te beginnen geven. Slechte punten dus voor haar ... En al helemaal toen ze een thermometer in mijn derriére stak! Baasje was apetrots dat ik gewoon rustig bleef staan, ook toen ze een naald in mijn bil plofte. Maar ja, ik ben nu wel al een en ander gewoon van haar ;-)
We zijn thuiswaarts gegaan met een doosje met roze pilletjes maar bwèèèk wat smaken die slecht. Gelukkig heeft baasje er aan gedacht om wat kruidenmix van Carnibest uit de vriezer te halen. Dat was héél lang geleden en het water kwam in mijn muil toen ik het rook. Dat de pilletjes daar in gemengd zitten vind ik helemaal niet erg hoor. Zo krijg ik ze toch door mijn keel en bovendien helpt het mijn darmen een beetje om terug te genezen.
Van baasje hoorde ik dat mijn maatje Izzy er ook wat last van diaree begint te krijgen. Misschien moet ik maar eens op ziekenbezoek gaan en een kruidenworst meenemen als geschenkje. Want zo ziek zijn...'t is niet alles. Maar ja, wie ben ik om de uitspraak "Zo baasje zo hond" niet na te leven ;-)