Hoor wie klopt daar...

Terwijl mijn baasje buiten iets in de GFT-bak gaat gooien zit ik netjes in de keuken te wachten. Ik wou eigenlijk mee naar buiten maar mocht niet.
Maar lang ben ik niet blijven zitten. Er werd me plots op onze deur geramd, echt niet normaal. Erica en Robbe schrokken zich een bult en doken weg achter de kleine zeteltjes, Tritia bleef er rustig onder. En ik, ik rende als een trein de living in en blafte gans het huis bij elkaar. Wie was dat die zo hard op MIJN deur bonkte, wie maakte mijn kinderen zo bang! Baasje Danny ging alvast naar de deur en toen kwam mijn baasje er ook bij, hield me vast en liet me even kijken aan de deur. Ik zag niemand engs, alleen oranje bolletjes en een doosje aan de deur. Ik bleef toch maar blaffen en samen met de kids gingen we nog een tweede keer gaan kijken. Alles werd binnen gehaald en Robbe werd getroost. Arme schat hij was echt bang. Ik hoorde de naam van zwarte piet vallen. Wie is dat dan dat die zomaar op mijn deur mag bonken terwijl de baasjes niet boos worden. Als de buurman dat zou doen zou baasje vast niet zo staan lachen als nu. Voor alle zekerheid draaide baasje de voordeur en de achterdeur maar op slot. En met de belofte dat ik echt niemand zou laten binnen komen durfde Robbe toch terug in de zetel komen zitten. En dan werd alles klaargemaakt om dat spelletje te spelen dat die Piet voor onze deur had neergezet. Die oranje bolletjes...daar mocht ik ook van proeven. Een stukje in de muil, en er terug uit. Als ik er op knabbel spat er iets open. Terug even in de muil om te proberen maar even snel er terug uit. Neen , het is niet helemaal mijn smaak...waarom gooide hij nu geen koekjes!