Waar...

Phoeh, net een wandelingetje gedaan met baasje en het was me wat spannend! Natuurlijk was het al donker toen we buiten de deur stapten, ik voelde gewoon dat ik op mijn hoede moest zijn. Er hing een vreemd sfeertje, ik hoorde van alles achter mij. Ritselende bladeren, schaduwen die eens voor ons, dan weer naast ons kropen en wie liep daar aan de andere kant van het park...
Er stapten twee mensen uit een auto en die kwamen net achter mij aan een deurgat staan. Voet moest niet meer, doorstappen wou baasje want je kan je wel voorstellen dat ik ze met een luide blaf weg wou jagen. Eindelijk dan toch het grasplein aan het zwembad bereikt maar ook hier hou ik alles scherp in de gaten. Ik snuif alle geuren op, heb tot in mijn ooghoeken iedereen zien passeren.
En dan, gieieieieieieieierende banden onder een donkere wagen die wegstuift naar de brug. "Wat een gek is dat hé meid" en ik kan haar niet meer dan gelijk geven. Het zet me nog scherper, zeker als hij wat later terug voorbij rijdt en ik baasje achter haar zie kijken. Wat verder op ons pad nog maar een verdacht voorwerp. Rond, zwart met rare tekeningen en een riem...een motorhelm. Heel traag besluip ik hem op zoek naar een hoofd. Gelukkig zit dat er niet meer in dus ik kan verder. Wie weet kom ik het nog wel tegen en ja hoor. Ik vind het hoofd met gans het lichaam er nog aan, helemaal in zijn blootje op een zwembroek na. Maar hoe komt die nu zo heel hoog achter dat raam van het zwembad? Daar heb ik nog nooit iemand gezien en van waar blijven die schaduwen toch komen??
Verder door naar huis blijf ik op mijn hoede. De man die plots achter ons opduikt blijft gelukkig staan als ik hem toeblaf. Maar we moeten door van baasje, dan kan hij door het hekje van zijn arts waar we voor staan. Nog maar eens een fietser en brand daar geen licht aan de voordeur waar ik net die dame probeerde weg te blaffen...
Het laatste obstakel is de buurman die we tegenkomen aan het einde van het park. Ik moet hem nog steeds niet en blaf ook naar hem maar hij is niet onder de indruk. Hij doet heel hard zijn best om me te lokken en me te strelen. Wat dichter wil ik wel gaan maar als hij denkt me te strelen dan is hij mis. Ik ga liever wat ruiken tussen de struiken en ik spring er maar meteen in. Gans mijn lijf zit veilig weggestoken en alleen mijn kop steekt er boven uit. Baasje vind het echt grappig en is benieuwd hoe die struiken er morgen uit zien in het daglicht na mijn gekke sprongen... Zal me worst wezen, ik zat op mijn gemak en op veilige afstand van de buurman. Gelukkig ging hij zijn weg en gingen wij op weg naar huis. Lekker een pot eend en een verse sardien binnen smikkelen...