donderdag 21 januari 2010

Hormonen?

Ik zit niet zo lekker in mijn vel... Ik schrik sneller hoewel baasje zegt dat er niets is om bang te zijn ( weet zij veel wat ik hoor). Ik kan niet zo enthousiast zijn als baasje zou willen, zelfs Erica heeft het door. Ik weet niet wat het is maar het gaat me allemaal niet zo goed af.
Ik ben het dan ook niet eens dat ze mij alleen laten om achter communiekledij voor Erica te gaan zoeken dus bijt ik maar gewoon het kussen in de keuken helemaal in pluisjes. Zal ze leren om mij alleen te laten. En als baasje dan thuis komt en haar handen in haar zij zet en van al die pluisjes naar mij kijkt dan doe ik gewoon heel zielig ;-) Probeerde zelfs even tussen de droogkast en de wasmachine te kruipen maar mijn arriére kon er niet meer bij. Dus maa rin achteruit en aan de badkamerdeur gaan liggen met de oortjes plat. Toen baasje Danny er bij kwam ben ik gewoon bijna in zijn onderbroek gekropen, zo zielig was ik en het heeft allemaal gewerkt ;-)) Heel lang is baasje niet blijven staan met haar handen in haar zij.
Maar de nacht daarop kon ik het niet laten om terug iets stuk te bijten...ik weet niet wat er met me scheelt, ik kan er geen vinger opleggen. Toen baasje van de trap kwam dus maar niet vriendelijk goeiemorgen gaan zeggen en maar lekker zielig aan de achterdeur gaan zitten met de zelfde zielige puppylook als de dag er voor. Baasje gelukkig terug niet kwaad maar toch maar de vraag gekregen wat dit allemaal was. Ja daaag, moest ik er nog een tekeningetje bij maken ook? Gewoon een kapotgebeten mandje...niet zo moeilijk te zien toch, het was niet helemaal in friet.
Om te gaan wandelen ben ik trouwens wel in topvorm hoor ;-) En gelukkig mak ik baasje dan wel blij door zo flink naast haar te lopen en mezelf goed te corrigeren als ze stopt omdat ik iets te snel ben...
Ik leer het wel, alleen niet te snel want er is te veel te zien daarbuiten wat ik héél graag wil zien en ontdekken.
De juf van op de hondenschool heeft baasje haar vermoeden dat er wat hormonen in het spel zitten gemoeid bevestigd. Blijkbaar zitten die hormonen zich lekker te amuseren vanbinnen om me helemaal in de knoop te steken. Denk dat ik eens een hartig woordje met die dingen moet gaan spreken want ik wil wel graag terug mezelf zijn.