Mijn maatje...

Mijn maatje Bono is ziek... Zijn pootje stond helemaal gezwollen dus gaan we naar de dierenarts. Je leest het goed...we, want ik ga ook mee. Voor mij is het tijd om opnieuw een spuitje te krijgen. Phoeh, dat doe ik dus zonder een kik. Robbe en Tritia hebben immers lekkere snoepjes van de dierenarts voor mij ;-) De weegschaal geeft 13,6 kg aan en voor de rest ben ik een voorbeeldige meid. Dat er van mij gezegd wordt dat ik wat agressief ben en een karakterke zou worden , daar twijfelt die lieve dierenarts toch ook aan net zoals mijn baasjes. Ik heb mooi aan me laten voelen en ook mijn oren mocht ze zonder probleem nakijken...
En daarna was het aan Bono om op die hoge tafel te staan. Nog nooit gezien dus ik wil toch wel op de eerste rij staan. Pootjes in de lucht en op de tafel dan maar...maar daar is baasje niet mee akkoord. Hmmm dan maar neerliggen op de grond maar ik hou het toch in de gaten hoor. De dierenarts is niet zo heel blij met Bono zijn pootje en hij krijgt pillen mee om te slikken. Hij heeft ook koorts en voelt zich dus blijkbaar echt niet goed. Daarom dat hij zo chagerijnig naar me doet...
Baasje zegt dat ik nu maar wat lief moet zijn voor hem en dat wil ik ook maar blijkbaar ben ik toch nog een beetje te wild want hij blijft tegen me grommen als ik wat te dicht kom. Ik wil gewoon wat tegen hem liggen en hem wat gezelschap houden nu hij niet kan stappen... Hopelijk helpen die pilletjes snel ...