Wat een rare kwiebussen...

Zondagmorgen en terug naar de hondenschool. Het is best koud aan de buik en aan de pootjes want het gras is precies wat bevroren. Maar ik ga toch flink in "ZIT" en "AF" want baasje heeft inderdaad dat lekker vlees mee. Baasje vind het wel erg voor me maar wil me toch vaak neer laten liggen. Zo hoopt ze straks te zien of ik meer uitslag krijg van dat gras.
"VOLG" gaat best wel vlot zegt baasje, maar dat komt wel omdat ze met dat lekkere vlees voor mijn neus zwaait ;-) Alleen als ik haar moet volgen door over banden te stappen heeft ze me niet beet. Ik rek me zo ver uit als ik kan en dan stap ik gewoon naast de banden. Ik hou het vleesje héél goed in het oog dat wel maar over die banden, toch maar niet. Op die grote wiebelplank wil ik best wel gaan staan. Alleen een grappig gezicht zegt baasje omdat ik zo goed als ik kan probeer te balanceren zodat ik niet naar beneden glijdt.
"Ohoh." "Oooh dat wordt goed!" Huh? " Huh mensen we gaan gewoon door met onze hondjes, zeker niets laten merken en niet anders reageren. Zo geef je je hondje de boodschap dat het allemaal OK is." Wat een opschudding voor zo een grote ballon die net voorbij het veld opstijgt en over ons veld vliegt. Een hele hoop van mijn kameraden beginnen opgewonden te blaffen naar die blauwe ballon. Ik vind het eigenlijk interessanter om te zien hoe ze zich opjutten over zoiets simpel. Maar ik blijf kalm en ga mooi terug bij baasje staan als ze me roept. Ik moet "STAAN" en ik wil dat best doen...voor een vleesje ;-)
Daarna gaan we nog nieuwe dingetjes uitproberen..."APPORT" Ik mag de lange lijn aan maar ik heb zo lang moeten wachten en stil zitten dat ik eigenlijk een beetje opstandig wil zijn. Ik laat me dus niet zomaar van lijn veranderen en speel wat met dat losse touw. Een "FOEI!" van de meester zet me even met mijn pootjes op de grond (maar echt maar héél even) en dan beginnen we lekker te spelen met mijn apportspeeltje. Baasje gooit het weg en ik spurt er achter aan. " Goed zo Nena, kom hier, kom meid."...dat hadden ze gedacht...
Eindelijk heb ik een lange lijn aan en ik voel me zo vrij als een vogeltje in dat zachte gras. Spurt naar links, roef naar rechts en sjoef terug vooruit, hard in de rem en overkop. Even stilliggen en roesje in volle vaart naar baasje toe. Iedereen staat er bij en kijkt er naar. En baasje moet eigenlijk in haar vuistje lachen maar verontschuldigt mij bij de meester. Ik ben gewoon even in een zotte bui en hou zo van lopen en rennen in gras...
Maar wat rustiger worden op de volgende oefening. Daar hebben ze ijzeren "brugjes" gezet en eigenlijk moet ik er over springen. Maar ik ben zo goed aan 't kijken naar dat vleesje dat ik er gewoon tegen knal. Fout van baasje maar bij het tweede heeft ze het door dat dat vleesje niet zo goed mag te zien zijn. Ik loop het tweede echter gewoon omver. Waarom er over als ik het plat kan leggen en er gewoon over heen stap?? We oefenen nog een paar keer maar ik zal toch nog wat moeten oefenen om het iets eleganter te kunnen ;-)
Ja 't was een leerrijke les... En om het voor baasje helemaal goed te maken ga ik echt bijna helemaal in volg het veld af. Sjapeau en een applausje voor mij ;-))