De Zelzaatse brug over...

Vandaag kwamen dus de nichtjes en het neefje van mijn kids spelen. Hele toffe kids hoor want ze hadden veel aandacht voor mij en als ik moe was lieten ze me lekker slapen. We hebben ook samen gewandeld in het park en toen ze zich even verstopten heb ik ze ook zo goed als ik kon gezocht...zij hadden namelijk ook zo lekkere kaasjes van mijn baasje gekregen ;-)
Vandaag verder nog veel nieuwe dingen. Omdat het terug best wel warm was heb ik 's middags mijn eerste ijsje gekregen. Een klein ding dat mijn baasje KONG noemt zat gevuld met bevroren yoghurt en geraspte appel. Mijn eerste probleem was dat die kong dus niet zomaar bleef liggen maar veel te makkelijk wegrolde. Na een tijdje had ik dat toch een beetje onder de knie en heb ik me heerlijk uitgeleefd. Ik vond het zo lekker dat ik de kong van Bono ook geplundert heb. Hij wou het helemaal niet hebben en het lag daar al meer dan een uur. Enkel Garfield heeft er ook wat van genoten. Nu, voor mij mag mijn baasje dat nog eens maken hoor!!
En dan de avondwandeling...we gingen iets nieuws proberen en ik hoorde mijn baasje praten over een brug. Eerst langs de straatkant helemaal tot op het einde...geen gras deze keer maar ik kon daar mee leven ;-) Dan via een smal padje naar die grote straat waar al die luide auto's steeds voorbijrijden. En voor ik het wist liepen we op de straat zelf! Auto's, mobilletjes, fietsers,...allemaal bolden ze me voorbij. De een al luidruchtiger dan de ander maar ik liet hun niet merken dat ik het liefst wat stiller had. Ik ben gewoon doorgestapt dus baasje was heel lief voor me en bevestigde steeds hoe flink ik wel was. En toen we boven kwamen maakte ik eindelijk kennis met die brug. Iets dat dus blijkbaar vrij hoog zweeft met klotsend water eronder. Héél interessant, vooral dat klotsende water. Zouden daar visjes inzitten? Ik ben gewoon regelmatig eens gaan neerzitten om het allemaal in mij op te nemen. Of ik stak mijn snuit even door de tralies heen. Ik kreeg ook steeds andere ondergronden onder mijn pootjes, zelfs mijn baasje Tritia merkte op dat het steeds veranderde. Maar dat viel best wel mee en het hield mij niet tegen. Wat ook zo raar voelde was dat die grote vrachtwagen er in slaagde om die brug zo te laten daveren...heel raar hoor die trillingen door mijn teentjes heen ;-) Het was best wel wat luid die vrachtwagen maar ik was niet echt bang! Dikke pluim dus terug voor mij. Eens we aan de overkant waren kreeg ik van mijn baasje ook nog eens het commando om af te gaan liggen. Blijkbaar wou ze even zien of ik op die rare ruwe gebubbelde ondergrond ook zou gaan liggen en tja...ik laat me niet kennen hé ;-) Daarna gewoon terug naar de overkant, even tussen de tralies kijken en wat ruiken...
Baasje was echt heel trots op mij en zeg nu maar zelf...had ze daar niet het volste recht toe ;-))