Zo veel ontdekt...

Ik ben een paar daagjes niet langs geweest maar ik had zoveel te ontdekken dat ik er niet toe kwam. Baasje Danny had een verlengd weekend, het was mooi weer dus...

Maandag 17 augustus 2009

Mijn baasjes blijven vandaag rustig thuis. Gewone gang van zaken dus. Wat wandelen, wat spelen, wat slapen en dat allemaal met mijn ene oor helemaal recht! Elke keer zie ik mijn baasje kijken naar mijn oor. Ik denk dat ze het prachtig vind. Nu alleen mijn andere oortje nog maar dat hangt nog helemaal flappie.
's Avonds gaan we nog even gaan wandelen maar plots komen de kinderen aangestormt "Ze zijn er!" en mijn baasje duikt achter de struiken. Pas als een auto geparkeerd is en de bestuurder ook de deur achter zich heeft dichtgetrokken van ons huis wordt ik op de arm genomen en sluipen we de tuin binnen. Daar wordt ik op de grond gezet en gaat mijn baasje gewoon langs achteren naar binnen. Ik snap er niets van en loop haar gewoon achterna. In de living zie ik drie mensen staan en ik wordt opnieuw bewondert. Ik moet echt wel gaan geloven dat ik een schoon snoetje heb ;-)
Die mensen hebben ook een klein hondje mee en ik en Bono willen natuurlijk op onderzoek uit. Ze laat zich niet zo makkelijk besnuffelen maar heeft wel het voordeel dat ze zich in de zetel achter haar baasje kan verstoppen. Een paar keer is ze maar op de grond gekomen en 1 keer heb ik ze dan ook helemaal onder mij gekregen ;-) Vond ze niet zo leuk blijkbaar maar eigenlijk wou ik alleen maar spelen. Nu ja, we hebben nog een tijdje geprobeerd om elkaar wat beter te leren kennen maar daarna waren we te moe. Fleurke, Bono en ik zijn gewoon in slaap gevallen en plots was ze weg. Misschien tot de volgende keer Fleur?

Zondag 16 augustus 2009

Als mijn baasjes vandaag allemaal wakker zijn gaan we terug weg met de auto. Wat is dat toch met die mensen...ze hebben toch ook voeten? Ok geen vier zoals wij maar toch twee...is toch ook de moeite;-)
We komen terecht op iets wat lijkt op mijn hondenschool. Een klein gebouwtje, een groot plein met veel speeltjes en héél veel honden. Veel te snuffelen dus maar toch blij als mijn baasjes zich op een stoel neerploffen. Ik plof gewoon onder tafel neer in het zachte gras en besluit geen poot meer te verzetten. Laat die honden maar voorbij komen, laat ze maar blaffen, 't zal me worst wezen. Alleen dat luide klappen van al die mensen haalt me een paar keer uit mijn slaap. En telkens vraag ik me af waar dat voor nodig is maar even snel leg ik mijn hoofdje weer neer. Ook als de vrienden van mijn baasje er bij komen zitten laat ik me niet van onder de tafel lokken. Ik wil best wel eens mijn ogen open trekken of even op de schoot maar verder doen ze maar. Ook in de auto naar huis laat ik mij niet kennen... 's Avonds is een paar andere mouwen ;-) Ik heb nu wel genoeg energie voor tien en dat zullen ze geweten hebben. Een wandeling in het park kan me een klein beetje laten uitrazen maar 's nachts...speel ik toch gewoon ekker nog wat met de poezen ( of probeer het toch maar ze lopen steeds weg :-( )


Zaterdag 15 augustus 2009

We stappen vandaag in de auto en ja je raad het al...ik heb daar eigenlijk niet zoveel zin in. Af en toe wat neuten, wat links en rechts op baasjes schoot... Het duurt best lang eer we er zijn en ben dan ook dolgelukkig als ik kan uitstappen en even in het frisse gras kan gaan liggen...het wordt warm vandaag. Terwijl ik even geniet in het gras neemt mijn baasje een raar machientje dat een vervelend geluid maakt. Er moet eenband opgeblazen worden, ze doen maar ik stoor me er helemaal niet aan. En dan even wandelen...ik ben benieuwd waar we nu eigenlijk heen gaan. Na een tijdje krijg ik zand onder mijn pootjes en komen hele hoge sprieten gras me kriebelen in mijn neusje. Allemaal mensen die neerzitten in het zand, plastieken spulletjes op de grond...zouden wij ook zomaar neerzitten op de grond? Ja dus, en er wordt zelfs een tentje opgezet. Dat wordt dus mijn plekje ;-) Als de baasjes met alles klaar zijn nemen ze me mee naar iets wat de zee noemt. Ik wil het best wel eens onderzoeken en ga er met mijn pootjes in..wat later mijn baasje achterna maar helemaal gerust ben ik er toch niet in hoor. En mijn poepje is ondertussen ook terug nat dus dat maak ik snel even proper. Maar mijn baasjes vinden het blijkbaar wel heel leuk dat water dat zo heen en weer gaat. Na een tijdje heb ik het wel gezien en wil eigenlijk liever terug naar mijn plekje. Daar val ik gewoon heerlijk in slaap en laat alles wat aan me voorbij gaan. Als ik wakker word en mijn baasjes aan een smeltend ding zitten te likken krijg ik ook een lekker kauwbotje. Ik ben klaarwakker en mijn baasjes nemen me terug mee naar de zee. Ze mogen doen wat ze willen maar ik ga er niet meer in. Heel even worden mijn pootjes nog nat maar that's it! Nog even wat in mijn tentje gaan uitrusten en dan ontdek ik wat er wel leuk is aan dat strand...je kan daar enorm leuke putten maken zeg! Mijn snoetje zit helemaal onder het zand, kraakt tussen mijn tandjes maar dat doet me niets. Dieper zal ik geraken misschien wel tot in Timboektoe! Spijtig genoeg i het dan toch tijd om naar huis te gaan. Ik neem in elk geval een heleboel van dat zand mee in mijn vacht om thuis nog wat verder te kunnen spelen ;-))
Mijn baasje vind het niet zo'n goed idee en leert me thuis nog iets nieuws...hoe haal je zand en zout van de zee uit de vacht van een hondje. Ik wist nog helemaal van niets en ging braaf naar mijn baasje maar wat er toen kwam! Zomaar water uit een ijzeren ding met een slang aan. Ik heb geprobeerd om uit die kuip te springen ( maar mijn baasje hield me tegen), ik het gejankt dat het een lieve lust was ( maar Bono kwam me niet helpen), ik heb het van mijn lijfje proberen schudden maar het bleef maar komen... Mijn baasje heeft me dan geprobeerd te kalmeren door mij te masseren maar het was vergeefse moeite. Ik vond het gewoon niet leuk. Gelukkig mocht ik er daarna toch snel uit en was mijn baasje daar met een handdoek. Ik hoop maar dat ze dit niet te vaak doen want ik denk niet dat ik in die kuip een putje kan graven naar Timboektoe om te ontsnappen...

Vrijdag 14 augustus 2009

Het is vandaag vuurwerk hier op Zelzate en mijn baasje wil me daar graag mee naar toe nemen. Ik ken het helemaal niet dus ben benieuwd wat dat dan wel mag wezen? Maar eerst gaan we nog langs de kermis. Dat ken ik nu toch al een beetje van de vorige keer en wandel rustig mee met mijn baasje. Alleen die attractie met die kleine wagentjes probeer ik toch nog te ontwijken. Ik mag er met een klein bochtje omheen van mijn baasje dus dat was toch wel flink van me dat ik dan zelf liep? Ik krijg ook opniuew ooohs en aaahs en plots wordt ik zelfs even opgenomen door een dame die ik helemaal niet ken. Blijkbaar kennen mijn baasjes haar wel want ze lachen en praten over me heen. Ik word letterlijk platgedrukt door de mevrouw maar het was helemaal niet eng hoor. Na de kermis door naar het park waar ik weet niet hoeveel mensen samen komen. Ik zit lekker in de armen van mijn baasje ( we moesten wat doorlopen) en bekijk het allemaal geïnteresseerd. Als we er zijn gaan mijn baasjes lekker in het gras bij me zitten. Het eerste wat ik zie zijn eenheleboel groene lijnen die heen en weer gaan...is dat nu vuurwerk? Valt heel goed mee, niets om bang van te zijn...KNAL!!!...oh mijn god wat was dat? Zo een luide knal en ik heb niet eens door wat er gebeurde...Mijn baasjes zijn er gerust in en prijzen me de hemel in omdat ik die knal zo goed doorstond. En voor ik het weet komt de ene knal na de andere. Er zijn leukere dingen maar het valt best mee. Ik zit op baasje Danny zijn schoot en mijn baasje geeft me af en toe een lekker stukje worst omdat ik zo flink ben. Na een tijdje heb ik het wel gezien en wil ik toch op mijn baasje haar schoot maar ik blijf rustig dus fluistert ze me heel vaak toe hoe flink ik wel ben met nu en dan een lekker stukje worst. Ook baasje Danny prijst me zo vaak dat ik toch weet dat ze heel trots op me zijn. Nu durf ik best wel even in het gras te liggen ...tussen mijn baasjes in! Veel langer duurt het vuurwerk nu niet meer en we gaan daarna terug naar huis. Het is al best laat geworden. Nog even in de tuin en dan slaappie daappie ...