Een bandje rond mijn nek

Iemand kwam terug op het erf...dat hoorde ik aan het geblaf van mijn mama, papa en oma. En kijk...er stonden inderdaad plots drie kleine gezichtjes boven ons "hok". " En zijn ze gegroeid?" " Ik weet het niet ik heb ze nog niet gezien." en daar kwamen nog twee gezichtjes boven mij hangen. Maar wacht eens, herkende ik die mensen niet? Vaag meen ik mij te herinneren dat ze al eens naar mij en mijn zusjes en broertjes kwamen kijken. Ik mocht toen zelfs even op die mevrouw haar arm rusten en moet toegeven dat me dat best beviel. Voor ik het wist zat ik nu terug op haar arm en het strelen in de nek hoorde er ook weer bij...heerlijk is dat. Zo goed dat ik er van in slaap zou kunnen vallen. Maar dat werd onderbroken toen mij een bandje rond de nek werd gedaan met zo een zwaar lederen lijn aan. Waar dient dat ding nu eigenlijk voor?
Nog heel even bleven die mensen praten, en daarna zag ik mijn broertjes voor de laatste keer.
De regendruppels vielen op mijn huid en mijn mama, papa en oma blaften hevig...
Ik werd op een dik deken gezet op die mevrouw haar schoot in een groot blauw stalen ding. Ik snapte er helemaal niets van...wat gebeurde er toch. Alles rond me begon te bewegen, allemaal nieuwe geluiden in mijn hoofd. Ik probeerde om zo rustig mogelijk te blijven maar het lukte me niet zo goed. Ik dacht dat ik een beter plaatsje zag maar in die mevrouw haar nek kruipen mocht blijkbaar niet.
Het heeft even geduurd maar ik vond dan eindelijk toch een beetje rust en kon zelfs even slapen. Toen ik wakker werd stopte dat stalen ding eindelijk en werd ik door de mevrouw meegenomen naar buiten en oh wat was ik blij toen ik zag dat er voor mij heerlijk fris water werd uitgeschonken. Dat mijn staartje helemaal wild werd stemde iedereen blij. Even spelen met de kindjes, tussendoor ook even de poten in het water gedoopt en hup ik ging terug de lucht in, op weg naar dat stalen ding. Ik was zo moe dat ik nu gewoon direct in slaap viel. De hele rit is me toch maar wat misvallen want toen we de volgende keer stopten moest ik voor de twede keer overgeven. Terug wat water gekregen en daarna werd ik in iets groen prikkelends gezet. Nog nooit gezien maar god welke geurtjes hingen daar in!
En kijk ik ben niet langer alleen. Een andere hond komt zomaar op me toe gelopen. Hij heeft ook zo een band rond zijn nek en ook bij hem een lange lijn er aan. Zou dat bij hem ook zo jeuken? Tijd om het hem te vragen heb ik niet want ik word hartelijk begroet. Ik word bijna helemaal opgesnoven...



En op mijn beurt snuif ik ook even...



Maar waar die Bono zijn neus allemaal insteekt...een echte jongen lijkt me wel...



We wandelen en snuiven en wandelen samen nog wat door en ik geniet eigenlijk best wel. Dat gras is geweldig spul. Het ruikt heerlijk,smaakt iet slecht en is lekker zacht.


Na een tijdje wordt ik meegenomen naar wat blijkbaar mijn nieuwe thuis wordt? Eerst gaat die oude Bono binnen, en dan ik...en dat gebeurt niet ongezien. Ik voel direct drie paar ogen in mijn rug branden.

Het zijn geen honden, dat weet ik zeker maar wat het wel zijn...ze zijn héél wat kleiner dan de koeien van op de boerderij.

Blijkbaar zijn ze best lief hoor ik die mensen zeggen en best wel dapper omdat ze niet weglopen op de trap. Wat moet ik me daar bij voorstellen. Zouden het dan zo een monsters durven zijn? Als ik lig te slapen voel ik ze zachtjes dichterbij komen, pootjes tikken zacht op mijn hoofd. Ik hou mijn ogen stijf dicht om ze toch maar niet boos te maken.

Later op de middag maak ik echt kennis met dat grijs monstertje. Wil ik even lief zijn en kennis gaan maken ( lees lekker opsnuiven) krijg ik een regenval van tikken op mijn neus. Ik maakte me vlug uit de voeten met een zacht gejank want het deed best wel pijn.

Elke keer als mijn oogjes open gaan is er wel iets nieuws te beleven. Kindjes die bij me zitten en me heerlijk strelen, de mevrouw die blijkbaar mijn "baasje" is die me knuffelt als ik wat jank uit heimwee, een balletje dat vrolijk piept en ik weet niet hoeveel andere speeltjes nog die ik tegenkom, een heerlijk knaagbotje ( want in die meneer zijn pantoffels bijten mag niet hoewel ik dat best raar vind), nog maar eens in dat groene gras gaan rondhuppelen...

Ik ben helemaal moe. Slapen lukt me wel maar wat als het donker wordt? Bij wie kan ik dan gaan liggen als ik het wat koud krijg of gewoon wat nood heb aan wat genegenheid...