Geen puf...

Gisteravond helemaal geen puf meer gehad om nog even langs te komen. Ik had er een wandeling op zitten want Bono en de poezen hier hadden geen energie om met mij mee te huppelen. Dus heeft mijn baasje me maar wat afgepeigerd ;-) Er liep in het park een klein wit hondje en natuurlijkwou ik daar graag kennis mee maken. Maar toen ik er naartoe wou lopen liep die op zijn beurt de andere kant op om daar op afstand wat te staan blaffen naar mij. Pfff, flauw vond ik dat. Later heb ik terug wat geoefend met mijn baasje op het commando "HIER". En ze had me daar terug wat lekkers mee! Geen kaas deze keer maar worst. Ik mag je wel eerlijk zeggen dat ik hiervoor even vlug naar mijn baasje loop als bij kaas hoor ;-) Erica, Tritia en Robbe ( jaja ik begin hun namen te kennen!) hebben ook een beetje geprobeerd om me "HIER" te laten komen maar ik was er niet zo vlug van overtuigd dat die eigenlijk ook wel zo lekkere worst mee hadden. Dus in het begin was het nogal aarzelend maar eens ik wist dat ik daar ook beloond werd ...
Er werden ook nog ooooh's en aaaaah's gegooid door de logopediste van Tritia en voor ik het wist zat ik op haar schoot. Helemaal niets aan want het leek me een hele lieve dame.
Je ziet het, veel gewandeld en gelopen dus deze nacht zal ik zeker ook nog wel kunnen doorslapen...denk ik ;-)