Van links naar rechts zie je mij in het water aan de zee in volle ontdekking, met mijn hoofdje op het skateboard rusten omdat ik me ziek voel, graven in het zand aan de zee in de hoop om een zandmanneke te worden, eentje in mijn lievelingsstruiken, op de oude beddenveringen op de hondenschool en het krijgen van mijn chip ( zie je dat lekker vleesje dat ik net weghapte?) en een spuitje...De verhalen kwamen al voorbij en nu dus foto's....
Zaterdag merkte mijn baasje trouwens waarom ik nu zo regelmatig eens aan mijn staart zit te knagen... Tussen al mijn "puppyhaartjes" zit een grote plek met langer prachtig blinkend haar! Mijn vacht begint te veranderen en zelfs op mijn rug begint mijn puppevachtje plaats te ruimen voor mijn nieuwe vacht. Mijn baasje heeft al gezegd dat ik ook van kleur begin te veranderen...fascinerend vind ze dat want ze is toch benieuwd hoe ik ga kleuren.
En zondag was het dan opnieuw hondenschool. Er is terug een duitse herder bij gekomen dus die heb ik natuurlijk heel goed moeten bestuderen ;-) Ze is wel wat ouder dan mij maar zou als het kon toch ook graag met mij spelen. Spijtig toch dat dat niet mag tijdens de les want ik sta eigenlijk te springen om eens lekker uit de bol te gaan met wat vriendjes. Maar eerst maar wat luisteren en mijn oefeningen zo goed mogelijk proberen uitvoeren. En dan is het eindelijk zo ver...we gaan naar de puppyspeelweide... Ik mag met nog drie grotere hondjes op een weide en laat me helemaal gaan...samen met nog een ander hondje wordt ik eigenlijk een beetje te wild. De juf vindt het tijd dat we even uit elkaar worden gehaald maar zodra we los mogen gaan we toch terug naar elkaar... Kaaiiiiit en ik laat mijn vriendje los...maar hij zoekt me ook telkens terug op. Na een minuutje heb ik het wel gezien en ik wil het eigenlijk niet meer...zou hij stoppen als ik mijn tanden laat zien? Baasje is best wel onder de indruk dat ik zo hard mijn lipjes optrek maar de juf zegt dat ik daar eigenlijk wel het recht toe heb... Veel langer wordt er niet meer gespeeld en baasje kalmeert me zo goed als ik kan. Maar zolang die andere pupjes in mijn zicht zijn blijf ik toch wel wat opgewonden om te spelen...misschien volgende keer?
