Werken? Ik ben wel nog maar een puppy hoor! Dat is hetzelfde als een babietje bij jullie mensen. Maar ze houdt vol en geeft alleen zo een koekje als ik opkijk bij het woordje Nena. En enkele van die koekjes stopt ze gewoon in een bandje. Dan ruik ik ze wel maar hoe krijg ik ze er in godsnaam uit.
Gelukkig is er het blonde meisje die er stiekem een koekje uit neemt en het mij geeft. Of ze rolt even met het bandje waardoor de snoepjes er uit vallen. Zou mijn baasje dat weten? Jullie vertellen toch niks hé...
Maar zo super zijn die koekjes eigenlijk niet. Ze zijn best wel lekker, en Bono snoept maar al te graag mee, maar om er nou een moord voor te plegen...bwah...
Tot ik deze avond nog even in de tuin met mijn baasje was. Ik had lekker lang geslapen en mijn baasje was blijkbaar aan het wachten op iets. Ze bleef maar rondlopen ( anders legde ik mij gewoon aan haar voeten en dat wou ze blijbaar niet) en plots lokte ze mij met iets dat nu toch zoooo lekker rook. Het was heel zacht en geel en slik, voor ik het wist was het gewoon binnen. Ik hoefde er helemaal niet zo lang op te kauwen en het plakte ook niet aan mijn tanden. Nog een flinke aai over mijn bol en weg was ze weer. "HIER" en ik rende als zot terug naar haar want had ze daar nu niet terug zo een lekker geel stukje in haar handen? Ja hoor en hap en slik, weg was het. Zo ging het steeds maar door. Elke keer ik naar iets anders keek..."HIER" en als ik dan bij haar ging kreeg ik zo een lekker hapje.
Na een tijdje hoorde ik dat we nog eens naar het park gingen maar ze droeg me niet naar buiten... Baasje ging buiten staan..."HIER" en wat dacht je. Zo rap ik kon sprong ik naar buiten, smakte bijna met mijn muiltje tegen de stoep maar ik verdiende wel zo een lekker stukje. Helemaal te gek vond mijn baasje dat.
In het gras even lekker achter de kids aangehold en plots "HIER"...ja je kan wel raden wat ik deed ;-) Twee keer stond mijn baasje zelfs met haar rug naar mij toe als ze "HIER" riep. Blij dat ze toen was dat ik toch kwam aangerend. Ondertussen ben ik er ook achter hoe dat gele stukje noemt. Mijn baasjes noemen het KAAS. Nu alleen maar hopen dat ik morgen terug een beetje mag werken want ik lust best nog wel wat ;-)) Een beetje hé want ik wil heel graag terug in het park om te kijken of er nog zo stokjes liggen waar ik aan kan knagen, vogelpoep is om als tussendoortje te veroberen, vriendjes kan ontmoeten van mijn baasjes die zo lief voor me zijn en dan dat raar rood machieneding dat al die bloemetjes zo kort afknipt...bijzonder ding hoor ;-))
